4.0

Michaël

Hoe lang kan een vrouw in bad zitten?
Mag ik je eraan herinneren dat ik dan wel een vrouw ben, maar geen tweebener. Bromde Nyx slaperig terug.
De twee draken lagen in de ondergaande zon op het gras en nadat de prinses bijna twee uur geleden het paleis in was gegaan had ik haar niet meer gezien. Uit verveling had ik mijn zwaard weer gepakt om te gaan oefenen. Inmiddels had ik vanaf de stallen verderop bekijks van een aantal wachters en een paar stalknechten, maar ze durfden niet dichterbij te komen.
Het voelde goed om mijn oefeningen weer te doen, ondanks de vele ogen die me in de gaten hielden.
Opnieuw was ik blij met alle tatoeages die mijn rug en mijn schouders bedekten. Ze zorgden ervoor dat ik me zonder hemd kon vertonen zonder me ongemakkelijk te voelen. Nu staarde er niemand meer naar mijn littekens en zagen ze alleen nog maar de teksten in de oude taal en de draken van zwarte inkt.
Uiteindelijk brandde mijn spieren en liep het zweet over mijn rug voordat ik besloot dat het wel weer genoeg was geweest voor vandaag.
Net toen ik het zweet van mijn gezicht stond te wassen bij het drakenbad hoorde ik een zachte stem benauwd fluisteren: ‘Heer rijder?’
Verrast keek ik om en zag hetzelfde meisje als gisteren een paar meter verderop staan. Ze keek angstig naar de draken die haar niet eens in de gaten leken te hebben – hoewel ik wel beter wist – en wriemelde nerveus aan haar rok.
‘Kan ik iets voor je doen?’ haar ogen werden kogelrond toen ik mijn rug strekte en ze staarde naar mijn borst. Ik verbeet een grijns en rolde de spieren in mijn schouders los voordat ik mijn hemd weer van grond pakte.
‘Het… het eten wordt zo dadelijk opgediend. En… en het… ze…’ ze werd zo rood als een biet en sloeg haar ogen neer. ‘Als u zover bent breng ik u erheen.’
Nyx koos expres dat moment uit om uitgebreid te gapen en het meisje daarmee een glimmende rij vlijmscherpe tanden te onthullen. Ze snoof geamuseerd toen het meisje verschrikt achteruit deinsde en blies zo een wolk hete rook uit.
Pestkop. Grinnikend trok ik mijn hemd aan en bond mijn haren weer vast. ‘Je hoeft niet bang te zijn voor Nyx, ze is zo onschuldig als een jong katje.’
Het meisje keek me aan alsof ik gek was geworden en draaide zich haastig om. Hoofdschuddend volgde ik haar het paleis in en negeerde het gelach van Nyx en Salazar in mijn hoofd.
Ik durfde te zweren dat er honderden verschillende routes waren alleen al naar de eetzaal. Zelfs met mijn richtingsgevoel zou ik hier nog kunnen verdwalen. Het dienstmeisje sprak geen woord meer tegen me en ik slenterde op mijn gemak de eetkamer in.
Aurora’s hele familie was er al. Op Aurora zelf na. En nadat ik rond had gekeken raakte mijn maag in de knoop. De koning was er ook nog niet.
Het enige wat voorkwam dat ik niet direct de kamer uit rende naar de kamers van de prinses, was het feit dat Salazar totaal ontspannen had geleken op het moment dat ik weg ging. Als er iets mis was zou hij het geweten hebben… toch?