1.8

Michaël

Zodra ik haar voor me neer had gezet besefte ik dat ik een fout had gemaakt. De prinses was verbazingwekkend zacht en warm en heel erg dichtbij tussen mijn benen.
Ze bewoog ongemakkelijk en ik ontdekte nog een probleem.
‘Je zult je rok omhoog moeten trekken,’ merkte ik op. ‘Anders kun je niet fatsoenlijk blijven zitten.’
‘Hoe is het fatsoenlijk als iedereen mijn benen ziet?’
‘Er is hier niemand, behalve de draken en ik. Zij zijn niet onder de indruk van benen en ik heb ook wel vaker vrouwenbenen gezien. Trek op, prinses. Anders val je straks nog echt.’
Ze snoof en ik durfde haast te zweren dat ik haar heel zacht hoorde vloeken. Geïntrigeerd merkte ik echter wel dat ze haar rok over haar benen omhoog trok. Ik wilde haar niet verder op de kast jagen, maar toch kon ik het niet laten en keek ik even naar de slanke kuiten die ze onthulde.
Voordat ze me tegen kon houden trok ik de rok nog wat verder omhoog over haar knieën en legde haar handen om een nekstekel van Nyx voordat ze me een mep kon verkopen.
‘Hier vasthouden.’
Stijf rechtop en nogal verkrampt zat ze voor me en ze greep zich vast alsof haar leven er vanaf hing. Er ging een schok door haar lichaam toen Nyx zich afzetten en ze drukte haar rug krampachtig tegen mijn borst.
‘Geen zorgen, prinses. Ik heb je vast.’ Ik sloeg mijn armen stevig om haar heen en hield me alleen met mijn benen vast toen Nyx met krachtige slagen de lucht in schoot. ‘Ik laat je niet vallen.’
Half en half verwachtte ik een spottend antwoord, maar dit keer bleef de prinses stil.
Niet te hoog, Nyx. Laat haar een beetje wennen.
Sinds wanneer ben jij zo bezorgd?
Hij heeft gelijk. Bromde Salazar van boven ons. Ze moet wennen. Niemand had dit verwacht. Ze is bang en weet niet eens hoe ze met ons moet praten. Heb geduld met haar.
Zei het toch. Goedmoedig gaf ik Nyx een klopje en vroeg hardop aan de prinses: ‘Ik weet eigenlijk niet eens wat je naam is.’
‘Aurora.’ Ze klonk een beetje buitenadem.
‘Kijk eens om je heen, Aurora.’ Stelde ik vriendelijk voor. ‘Je hebt het land vast nog nooit zo gezien.’
Ze boog een miniem stukje opzij en gluurde langs de rand van Nyx’ vleugel. ‘Het is allemaal zo klein.’
‘Je ziet veel meer vanaf hier. Morgen zal ik je leren vliegen op Salazar, dan kun je dit vaker doen.’
Ze gaf opnieuw geen antwoord en een paar minuten lang vlogen we in stilte verder. Pas toen het tijd was om te landen deed Aurora haar mond weer open.
‘We moeten buiten de muren landen.’
‘Niet genoeg plek binnen?’ gokte ik.
‘Jawel. Maar anders ziet iedereen mijn benen.’
Opnieuw gleed mijn blik even naar haar benen. De jurk was inmiddels tot haar dijen opgekropen en ik slikte moeizaam. Oeps… nu had ik er nog een probleem bij.
Voordat het gênant zou gaan worden zette Nyx een duikvlucht in en ik sloeg haastig mijn armen om de prinses heen. ‘Naar achteren leunen, anders word je gespiest.’ Mompelde ik in haar oor. Salazar had blijkbaar gelijk gehad over het feit dat ze bang was, want zonder te aarzelen perste Aurora zich dicht tegen me aan en ik voelde haar trillen in mijn armen.

Een paar minuten laten liep ik samen met Nyx en Salazar achter de prinses aan door de poort. Ze zag er weer even afstandelijk en hooghartig uit als in de arena. Mijn blik gleed over haar heen en Nyx gaf me een por met haar neus.
Je kwijlt bijna.
‘Niet waar.’
Ik weet niet hoe het bij tweebeners zit, maar volgens mij is ze een beetje te hoog gegrepen, Mica.
‘Je bent mijn moeder niet,’ siste ik geërgerd terug.
Als je je zo blijft gedragen kan ik alsnog op je gaan zitten, zodat je tenminste geen stomme dingen doet.
‘Als je dat waagt bind ik je vast aan een boom en gooi ik appels naar je. Je neemt maar eieren als je ergens op wilt zitten.’
Ik besefte pas dat we niet alleen waren toen ik een zacht gegiechel hoorde. Ik keek op en zag dat de prinses naast een enorme stal was blijven staan en lachend naar ons keek. Zodra ze me zag kijken sloeg ze haar hand voor haar mond en trok ze haastig haar gezicht in de plooi.