Z&S 12

“Prinses Tansy, welkom thuis.” Haar vader, koning August, stond op van zijn troon. “Ik ben blij te mogen vaststellen dat je missie geslaagd is.”
“Dank u, vader.”
“Vertel, wie zijn deze twee Viholi’s?” Tansy liep om hen heen en legde haar hand op Sybelles schouder.
“Dit is Sybelle Bryson”, begon ze. “Ze was de dochter van één van de generaals van Viholi. Hij is echter gedood omdat hij kritiek had op bepaalde dingen die koning Constant deed. Om diezelfde reden is Sybelle hier verbannen uit Viholi, tot ze met waardevolle informatie terugkeert.” Tansy zag aan haar vaders gezicht dat hij daar tevreden mee was, een waardevolle informatiebron. Ze liet Sybelle los en legde nu haar hand op de schouder van Lilou. “En dit is prinses Lilou van Viholi, de dochter van koning Constant. Ze is thuis weggelopen, we vonden haar in het bos, gewond.” Overal in de zaal stegen verbaasde kreten op. Lilou kroop angstig tegen Sybelle aan.
Tansy liet het even gebeuren en genoot van de bewondering, maar zorgde ook dat ze alle opmerkingen voor kon zijn.
“U vraagt zich waarschijnlijk af waarom zij beiden niet op de gebruikelijke manier geboeid zijn. Dat komt onder andere doordat ik geen van beiden op een gebruikelijke manier ben tegengekomen. Met Sybelle heb ik gevochten tegen dieren die ons aanvielen. Ze heeft zich later overgegeven en ik heb haar eerst geboeid, maar later besefte ik dat ik haar niet zelf helemaal hierheen kon dragen, daar was ik nog te zwak voor. Bovendien had ik niets van haar te vrezen. Ze is vrijwillig meegekomen. Prinses Lilou op haar beurt is nog maar een kind en kon door haar verwondingen niet zelf vliegen. Ik achtte het niet nodig haar die marteling aan te doen.” Meteen was er van alle kanten geroezemoes te horen.