Nurmanon - 29
Else keek naar hem. Eigenlijk was het niet eerlijk. Haar broers hadden zoveel verkeerd gedaan en nu ze eindelijk bij zinnen waren gekomen, bleef het nawerken. Ze probeerde naar Emeric te kijken als de ridder met de rozen en niet als degene die gedreigd had een van haar broers te vermoorden. Het lukte niet. Steeds zag ze hem weer zoals ze hem had gezien vanop haar knieën. Ze draaide zich om en trok het tentdoek achter zich dicht. Huilend viel ze op bed. Het was zo’n mooie droom geweest…
Plots hoorde ze hoe buiten een zwaard getrokken werd. Gevolgd door een kreet. Emeric!
Ze rende naar buiten en zag hoe Nurmanon met ontbloot zwaard tegenover Emeric stond, die minstens een halve meter boven de grond hing in de handen van Johan.
“Zeg op! Wat deed je bij de tent van mijn zusje?”
“Nurmanon, alles is in orde met me.”
“Alles in orde? Je huilt!” Dat was waar, de tranen liepen nog steeds over haar wangen.
“Heer, ik kan getuigen voor deze jongeheer,” mengde een ridder zich in het gesprek. “Ik heb gezien wat er gebeurd is. Hij maakte haar het hof, maar hij heeft haar met geen vinger aangeraakt.” Else keek om zich heen. Overal stonden ridders en schildknapen. Hoeveel hadden er naar haar en Emeric staan kijken? Aan het schaamrood op zijn wangen te zien, had Emeric dezelfde conclusies getrokken. Het gaf hem het uiterlijk van een jonge knaap. Nurmanon keek naar Emeric.
“Waarom doe je dit? Is dit jouw manier om je alsnog op mijn broers te wreken?”
“Nee, heer, ik hou van haar.” Nurmanon stak zijn zwaard weg.
“Zij niet van jou, dat lijkt me duidelijk. Ga.” Johan zette Emeric neer en met gebogen schouders liep hij weg. Else keek hem na.
“Else, ga naar binnen. Ik kom zo.” Else deed onmiddellijk wat hij vroeg. Nurmanon bukte zich om de rozen op te rapen. Toen hij zijn zwaard trok, had Emeric die laten vallen. Emeric had zelf geen zwaard gedragen, besefte hij nu. Hij schaamde zich voor zijn voorbarige conclusies. Hij ging Elses tent binnen, maar die was al langs de andere kant naar buiten gegaan. Nurmanon glimlachte. Hij had heus wel gezien hoe ze naar Emeric keek daarnet.
Reageer (2)
Dit is echt een prachtig verhaal. ^^
1 decennium geledenHet gaat allemaal heel snel, maar dat maakt het eigenlijk alleen maar nog leuker. (Klinkt dat vreemd? In mijn oren wel... Hehe, maar ik schrijf ook altijd zo uitgebreid mogelijk, wat precies het tegenovergestelde is van dit. Misschien vind ik het daarom wel zo mooi. )
Abo +
ooooooooooh ze gaan trouwen! hoop ik voor Emeric....ik mag hem wel
1 decennium geleden