Virus - Spanning- Deel 1

virus- spannend

Tevreden kijkt Pascal naar zijn scherm, hij heeft eindelijk het spel uitgespeeld. zijn zelf gemaakte virus heeft de hele wereld geïnfecteerd, de naam van het virus was Rather Be, vernoemd naar het liedje. De bedoeling van het spel is dat je een virus maakt en dan probeert de hele wereld in te nemen, de symptomen van het virus waren; een kloppende hoofdpijn, snel moe, misselijkheid en vergeetachtigheid. Dit keer was Pascal begonnen in Rusland, het begin leek niet goed te gaan maar uiteindelijk was het resultaat goed. Hij kijkt naar de reacties op de livestream, de kijkers prijzen hem omdat het is gelukt. Hij doet nog een afscheid woord en sluit dan de computer af. Hij kan nog moeilijk een gaap onderdrukken. Snel trekt hij zijn Pyjama aan en gaat in bed liggen. Zijn ogen vallen al snel dicht en hij vertrekt naar dromenland.

De volgende ochtend word Pascal wakker met een kloppende hoofdpijn, hij voelt zich nog steeds niet helemaal uitgerust, dat is apart want normaal is hij nooit moe. Hij negeert het maar en gaat achter zijn computer zitten, snel nog even wat spelen en dan naar school. 'Pascal!' Roept zijn moeder naar boven, hij slaakt een zucht en loopt de trap af. Hij en zijn moeder zijn het nooit eens over ontbijten, Pascal vind het onnodig en slaat liever zijn ontbijt over. 'Je moet wel ontbijten voor je naar school gaat.' zegt ze. 'anders kan je je niet goed concentreren.' Pascal gaat aan tafel zitten en pakt de hagelslag, 'Nee, eerst iets gezonds en dan iets zoets.' Protesteert zijn moeder, Pascal zet de hagelslag weer neer en legt kaas op zijn boterhaam. Zijn vader zit met een frons over zijn krant gebogen, hij leest een artikel over Rusland. Zachtjes grinnikt Pascal, hij moet denken aan het virus van gisteravond. Zijn vader kijkt hem verstoord aan en leest dan verder. 'Waar gat het artikel over pap?' Vraagt hij nieuwsgierig. 'Niet voor jou bestemd.' mompelt zijn vader, boos kijkt hij zijn vader aan. 'Ik ben al zeventien hoor!' Zegt hij verontwaardigt. Zijn vader negeert hem en boos stamp Pascal naar boven, als hij halverwege is loopt hij weer terug en neemt de hagelslag, een boterham, een mes en boter mee. verbaasd kijkt zijn moeder hem aan, 'Wat?' Vraagt Pascal, 'Ik moet toch ontbijten?' En met die woorden loopt hij naar boven, zijn ouders verbaasd achterlatend.

Om kwart voor acht pakt Pascal zijn fiets en gaat naar school, hij neuriet een vrolijk deuntje voor zich uit fietst fluitend naar school. Als hij op school aankomt staan er een paar kinderen op het plein maar verder is het leeg, er hangt een poster bij de school deur en daaronder een krantenbericht. Nieuwsgierig leest hij wat er op het papier staat,

GEEN SCHOOL VANDAAG I.V.M. VIRUS UIT RUSLAND, LEES KRANTENBERICHT VOOR MEER INFO.

Verbaasd kijkt Pascal op, een virus uit Rusland klinkt wel heel bekend. Vol verbazing leest hij het krantenbericht:

RUSLAND BESMET,
Er is een dodelijk virus uitgebroken in Rusland, in de plaats Azov, het virus heeft zich daar snel verspreid en vele mensen geïnfecteerd, de Russische politici hebben geprobeerd dit buiten de media te houden, daardoor is het virus nu pas bekend en zijn er al tientallen doden gevallen. Deskundige kunnen de oorzaak van het virus niet vinden, wel zijn de symptomen bekend; kloppende hoofdpijn, snel moe, vergeetachtigheid en misselijkheid.het si een zeer besmettelijk virus dat nu ook in Zuid-Europa is gelokaliseerd vandaar dat onze regering heeft besloten dat alle scholen zullen worden gesloten totdat er een oplossing voor het virus is gevonden.
Andere openbare plekken met een bezoekersaantal van meer dan vijftig per dag zullen streng worden gecontroleerd en als er meer dan tweehonderd per dag zullen komen wordt het afgelast.

Pascals adem stokt, zijn virus had precies dezelfde symptomen en begon ook in Azov. Hij denkt aan hoe hij zich misselijk en moe voelde in de ochtend. Zijn gedachten schieten terug naar het eindresultaat van het spel, een wereld zonder mensen, alleen besmette lijken in de steden. Wat als dat het noodlot van de wereld was, en wat als het zijn schuld was. Een vlaag misselijkheid overspoelt hem, hij denkt nog dat dit niet goed kan zijn en dan valt hij neer op de grond, de kinderen die achter hem bezig waren laten hun b al vallen en rennen naar hem toe, een voorbijganger houd ze tegen. 'Hij is besmet, jullie moeten uit z'n buurt blijven!' Pascal beseft niet wat er gebeurt, het enige wat hij denkt is: jij bent de enig die de oplossing weet voor het virus, blijf leven! Die zin hamert door zijn hoofd als hij wegzakt in de diepte van zijn onbewustzijn.