024 Elliana

Als Eleanor en Smaug al enkele minuten weg zijn, zet ik me recht. Ik moet naar de ondergrondse tunnels, misschien is Kili hier achter gebleven. Ik loop doorheen het dorp, waarna ik het bos inren en daar naar de verborgen ingang ga. Eerst kijk ik goed om me heen, om zeker te zijn dat er niemand in de buurt is en dan ga ik door de ingang.
'Eli?' hoor ik plots, waarna de persoon vanuit zijn verstop plaats komt. Meteen vlieg ik om zijn nek, blij dat Kili hier nog steeds is. Zachtjes druk ik mijn lippen op de zijne, die hij met een glimlach beantwoordt door terug te kussen.
'Waar is Eleanor? Alles is toch in orde met haar?' hoor ik achter me vragen. Ik draai me om en zie het treurig gezicht van Thorin. Door mijn komst verwacht hij blijkbaar slecht nieuws, maar als hij mijn glimlach ziet verdwijnt de triestige blik.
'Alles is in orde. Als het allemaal zo goed blijft, vertrekt Smaug straks en gaat hij door naar Lake Town. Ik dacht dat jullie naar daar eigenlijk gingen, om de stad te helpen met het verslaan van de draak?' vraag ik aan Thorin.
'De rest is er inderdaad heen, Kili en ik hebben besloten om hier te blijven. Kili hoopte ergens wel dat jij hier zou komen en ik ga straks mee naar boven, ik wil zeker zijn dat Smaug weggaat en niet gewoon alles plat brand.' verteld hij, waarna ik naar hem knik. Ik draai me om en knuffel Kili opnieuw.
'Het is lief van je dat je me opwachtte.' zeg ik glimlachend, waarna Kili nog een zachte kus op mijn lippen drukt.
Met behulp van een kaars, gaan we verder de tunnel in. Iets verderop is zijn er schuilkamers, waarvan ik verwacht dat ze erg rommelig zullen zijn. Maar tot mijn verbazing zien ze er erg proper uit, alsof ze nooit gebruikt zijn.
'We hebben het hier wat opgeruimd. Je weet maar nooit waarom we ze opnieuw moeten gebruiken. Straks zullen we achter nieuwe nood proviand gaan, wat alles hier is op.' vertelt Kili me, omdat hij mijn verbaasd gezicht had gezien. Alles wat hij vertelt klinkt als een sprookje, zelfs een slecht verhaal maakt hij er iets leuks van.
'Kom, hier ligt wel nog iets om te eten en te drinken.' meld Thorin me. Samen met Kili volg ik hem een kamer in, die voorzien is van een kleine tafel en vier stoelen. Deze ruimte moet met de keuken verbonden zijn, aangezien er een kookplaats aanwezig is. Eleanor had me er ooit eens over verteld, ze had dat zo geregeld zodat het niet opviel dat er iemand zich onder het kasteel bevond. Achteraf gezien, is dit een erg goed plan gebleken. Eleanor had altijd goed doordachte plannen, ze hield ervan om zoveel mogelijk geheime plaatsen te hebben en zeker voor haar vader. Ze mocht nooit het dorp uit, dus was dit allemaal een leuk alternatief voor haar geweest. En zo kon ze het volk ook helpen, vroeger was er armoede in het dorp. Doordat Eleanor mensen in dienst nam voor het bouwen van haar plannen, kon ze zo ook de bevolking helpen en dat zijn de mensen altijd blijven onthouden.
'Wil je een stukje vlees of heb je liever wat vis?' vraagt Kili me, waarbij hij me kleine porties laat zien. Thorin maakt het vuur aan, zodat hij kan bakken. Er zijn nog wat aardappeltjes, wat wortels, wat rapen, wat vlees en nog een vis over. De vis ziet er aantrekkelijk uit, ook al is hij in kleine stukken gesneden.
'Doe mij maar een stukje vis.' zeg ik lief en Thorin lacht er even mee.
'Je weet dat je nimf trucjes niet bij me werken Elliana.' vertelt hij me met een glimlach en ik kijk hem onschuldig aan, alsof ik niet weet waarover hij praat. Hij schudt even zijn hoofd, waarna hij verder gaat met het klaarmaken van het eten.

Na een heerlijk stukje vis, ruimt Kili de tafel op en kijkt Thorin me bedenkend aan.
'Wat is er Thorin?' vraag ik hem, maar hij lijkt wat afwezig te zijn. Hij trekt enkel zijn schouders op, waarna hij rechtstaat en de ruimte verlaat. Ik wil hem achterna, om te vragen wat er gaande is. Maar Kili houdt me tegen.
'Laat hem maar even, hij doet vaak zo. Ik denk dat hij Eleanor erg mist, zeker nu hij zo dicht bij haar is en haar nog steeds niet kan zien.' legt hij me uit. Ik knik als teken dat ik het begrijp, draai me om en knuffel Kili haast fijn.
'Ik heb je ook gemist hoor.' zegt hij lachend. Thorin schuifelt duidelijk over en weer, het geluid is duidelijk hoorbaar. Blijkbaar is het Kili ook opgevallen, aangezien hij voor zich uit staart.
'Straks heeft hij hier nog alles schoongemaakt.' merk ik zachtjes op en even grijns Kili naar me. Plots komt Thorin onze kant weer uit en kijkt hij ons vastberaden aan.
'Laten we naar boven gaan.' zegt Thorin en gaat de gang uit zonder op antwoord te wachten. We volgen hem op de voet, uitkijkend voor omliggend gevaar. We weten dat we uiterst voorzichtig moeten zijn, Smaug mag ons echt nog niet zien. Hij mag vooral de twee dwergen niet zien, mij heeft hij onderhands al ontmoet. We komen uit in het bos, waar gelukkig niemand te bespeuren is. We stappen voorzichtig richting het dorp, het lijkt daar erg rustig. Te rustig naar mijn mening en als we aan het ooit staande dorp terecht komen, zie ik waarom. Alles is verbrand, omgelegd in vuur en as. Sommige huizen staan nog te branden, vele dode lichamen liggen verkoold en verspreid over het dorpsplein. Dit is zeker en vast Smaug zijn werk.