A ranger/traitor 214

“Miko, ik moet je nog voorstellen aan Haviks, krijgsmeester in dienst van onze geliefde koning Duncan.” Halt wees op de grote geharnaste ridder naast hem.
“Aangenaam”, zei Miko. Die zich afvroeg waarom Halt er zoveel nadruk op legde. Veel tijd om daar over na te denken kreeg hij echter niet, want Halt was nog niet klaar.
“Dit is Sean O’Carrick, koning van Hibernia.” Halt stelde hem ook nog voor aan de andere vijf leden van het gezelschap, maar Miko onthield hun namen niet. Hij was te zeer overdonderd door het feit dat ze alle vijf koning waren. Hij was maar de zoon van een eenvoudige boogschutter en in dit gezelschap voelde hij zich niet echt op zijn gemak. Gelukkig schakelde Halt daarna over op iets waar hij ondertussen al wat meer mee vertrouwd was, namelijk militaire strategie.
In tegenstelling tot de koningen zag Miko meteen dat Halt deze kaart zelf gemaakt had. Hij had van Will al de basis voor het tekenen van kaarten geleerd en er stond een spelfout in het Skandische woord voor ‘rivierbedding’. Hij was echter zo verstandig om daar niets van te zeggen. -Al nam hij zich wel voor om Will er iets over te zeggen, van zodra die terug was uit Skandia uiteraard.- Halt was ondertussen klaar met uitleggen.
“Jij hebt bij Skandiërs op een schip gezeten, als je nog opmerkingen hebt hoor ik het graag.” Miko wist niet wat hij hoorde. De Grote Halt vroeg hem om zijn plan te bekritiseren? Blijkbaar waren de koningen dezelfde mening toegedaan, want Miko hoorde achter hem een afkeurend snuiven. En iemand mompelde
“Wat weet zo’n jochie nou van strategie?” Jochie? Hij was wel een leerling-jager en dan nog van Will Verdrag! En hij had net nog verteld dat hij er in geslaagd was vier Skandische schepen te veroveren. Hij keek nog eens goed naar de kaart. Vastbesloten om hun ongelijk te bewijzen.