Tears Inleiding

Het begon allemaal twee, bijna drie , jaar geleden. Ik deed mee aan Xfactor. Het beroemde verhaal van de vijf jongens die in een band geplaatst werden en zo wereldberoemd raakten. Ze reisde de hele wereld over, hadden al twee tours achter de rug waarvan één een wereldwijde was. Als je de vijf jongens niet kende heb je de afgelopen twee jaar onder een steen geleefd. De jongens gingen maar door en na een break van drie maanden staan ze op het punt om hun Wereld wijde stadiumtour te gaan maken. Met hun album Midnight Memories zouden ze het Were We Are Tour gaan beleven. De vijf jongens voelen zich blij en gelukkig over hun succes, maar naast al het leuke zijn er ook minder leuke dingen. Het missen van je familie, bijzondere dingen niet mee maken, veel en hard werken, weinig slaap en gehaat worden. Maar het gene wat ik vooral moeilijk vond was dat niet alle fans van me hielden. Nu hoefde niet iedereen van me te houden maar ik werd gehaat. Ik kreeg dagelijks haatberichten via Twitter en ander social media. Veel meer dan dat mijn vier beste vrienden hadden. Het management wilde liever dat ik minder zong en meer gitaar speelde. Fans wilde met One DIrection op de foto maar wel zonder mij, mijn handtekening wilde ze niet en ze zeiden me gewoon dat ik weg moest. En dat deed pijn na alle moeite en tijd wat ik in alles stak deed het zoveel pijn. De jongens hielpen me wel, maar vaak hadden ze het amper door. Ik kon het goed verbergen, maar soms, eens in de zoveel tijd had ik een inzink moment. Vaak kwam Zayn of Liam en dan vertelde ik een deel maar lang nog niet alles. Ze zouden het niet begrijpen of ze zouden met de fans ermee eens zijn dat ik weg moet.