023 Eleanor

De maaltijd valt goed in de smaak en voor ik het goed besef, hebben Smaug en ik gedaan met eten. Het liefst vertel ik aan Smaug dat hij nog langer kan blijven, zodat ik hem beter kan leren kennen en meer tijd met hem kan doorbrengen. Maar net daarom moet hij morgen weg, hij brengt mij in de war.
'Het eten was alweer voortreffelijk, ik ga dat nog missen hoor.' zegt hij op een iets zielige toon. Ik glimlach flauw naar hem en sta vervolgens recht.
'Ik ga eens vroeg naar bed, het was een drukke dag vandaag. Ik zie je morgenvroeg wel terug, slaap wel Smaug.' zeg ik hem, waarna ik een kus op zijn wang druk en hem hem met een verbaasd gezicht achterlaat in de eetzaal. Het is een erg emotionele dag geweest, maar ik ben blij dat ik nu mijn moeder haar rustplaats weet en dat er altijd voor gezorgd is. Ze mogen zeggen wat ze willen over hem, maar ergens diep van binnen heeft Smaug een goed hart.

Met een plof laat ik me op mijn bed vallen, nadat ik me omkleed heb in mijn nachtjapon. Ik sluit mijn ogen en denk aan Thorin. Ik mis hem verschrikkelijk veel, ik vraag me af waarom Smaug uitgerekend nu hierheen gekomen is. Het zorgt ervoor dat Thorin weer bij me weg is en dat doet pijn aan mijn tere hart. Liever word ik gemarteld in de kerkers met de ogen van Thorin op me gericht, dan hier een toneel te moeten opvoeren en Thorin ver van me heen. Maar nu weet ik tenminste dat we elkaar snel zullen terug zien, samen gaan we Smaug vermoorden. Dat wil je niet, maak jezelf maar niets wijs. Thorin moet dood, je wilt Smaug. Mijn onderbewustzijn kwelt me diep vanbinnen en ik vrees dat ik mezelf zal verliezen voor ik het goed door heb. De draak binnenin me krijgt zijn eigen gedachten en ik moet ervoor zorgen dat het niet de macht van me overneemt. Ga naar hem toe, hij is hiernaast. Ga! Klinkt het opnieuw, waarna ik me onder mijn lakens begeef en me op mijn zij leg. Ik moet sterker zijn, voor Thorin.

De volgende morgen breekt veel te snel aan en de zonneschijn schijnt irritant op mijn gezicht. Met een diepe zucht sla ik de lakens van me af, wetend dat ik wakker moet worden ook al wil ik liever slapen en zet me recht in bed. Geklop klinkt doorheen mijn kamer, die wacht op antwoord.
'Kom binnen.' zeg ik, waarna ik mijn laken wat rondom me wikkel. De deur gaat langzaam open en Elliana komt mijn kamer binnen, waardoor ik mijn laken weer loslaat.
'Ell, ik wil graag dat je mee gaat ontbijten. Ik wil echt niet alleen aan tafel zitten met Smaug.' zegt Elliana, waarbij ze een zuur gezicht zet bij het noemen van Smaug zijn naam. Ik glimlach er even mee, waarna ik knik.
'Ik kleed me meteen aan, wacht even buiten.' zeg ik haar en ze doet wat ik zeg, zodat ik me even kan omkleden. Een simpele, rode jurk doe ik aan waarna ik mijn haar fatsoeneer en mijn rode schoentjes op aan doe.Ik wandel naar buiten, waar ik samen met Elliana naar de eetruimte ga en Smaug al zie zitten. Mijn gedachten slaan op hol, maar ik probeer er een houvast aan te vinden.
'Goedemorgen.' begroet ik hem en ga op mijn gebruikelijke plaats zitten. Smaug zijn blik zit gefixeerd op mijn gezicht, maar ik geef er geen aandacht aan en begin aan het ontbijt. Elliana is tegenover Smaug gaan zitten, maar ze houdt wijselijk haar mond en eet in stilte. Ik ben erdoor best wel opgelucht, zo ben ik zeker dat ze niet over Kili gaat praten.
'Straks ga je het laten zien, toch Eleanor?' hoor ik Smaug vragen en als ik op kijk, staart hij me nog steeds aan. Ik voel me er enigszins wat ongemakkelijk bij, maar dat laat ik hem niet blijken natuurlijk.
'Ja, dat heb ik toch gezegd. Als mijn bord leeg is gaan we naar buiten, Eli was toch van plan om doorheen het dorp te gaan, om de nieuwe dorpelingen te bezoeken. Niet waar Eli?' vertel ik, waarna ik Elliana aan kijk en een blik aan haar geef, waaruit ze op kan maken dat ze even moet meespelen.
'Inderdaad, ben erg benieuwd wie er allemaal nieuw zijn. Het is even geleden dat ik hier nog was, dus kan ik me maar is gaan voorstellen.' liegt ze overtuigend tegen Smaug, zonder dat ze er moeite voor moet doen om het te verbergen. Ik richt me terug op mijn eten en maak dat alles snel op is, zodat ik naar buiten kan gaan.

'Waar gaan we nu heen?' vraagt Smaug ongeduldig, maar ik antwoord niet. Ik heb hem e plek al laten zien, alleen was het al veel te laat om de leuke uitzicht te zien. De zon schijnt volop, maar ze staat nog niet hoog en ik hoop dat ik daardoor geluk heb. Als we aan het meertje aankomen, zie ik de lichte mist op het water nog staan en de zon schijnt er al op, waardoor een een regenboog zichtbaar is. Alleen de vlinders en libellen zijn niet aanwezig, maar dat maakt het niet minder mooi. Het is nog steeds een speciale plek, eentje die me met Thorin verbindt en de vlinders in mijn buik laaien weer op. Het blijft me steeds aan vroeger denken, aan onze eerste ontmoeting en daarna aan onze eerste kus.
'Het is mooi.' zegt Smaug simpel, alsof het hem niet echt interesseert. Ergens erger ik er me wel aan, ik had verwacht dat hij er enthousiaster op zou reageren. Je wist het wel dat hij het niet leuk zou vinden, anders zou je jou plekje in het bos wel getoond hebben in de plaats. Hoor ik de gedachte nagalmen in mijn hoofd, ergens weet ik da deze klopt. Maar ik wil Smaug die plek niet laten zien, die plek behoord aan Thorin en mij toe. Thorin moet dood, dood hem en ga mee met Smaug. Ik word niet goed van deze gedachten, het geeft me het gevoel alsof er twee mensen in een lichaam zit. Het jaagt me de stuipen op het lijf, ik wou dat Thorin hier was en me kon troosten.