What's life about. -SA-

-
-

Ik heb eens zitten denken; 'Waar draait het in het leven eigenlijk om?' Sinds ik jou ken, weet ik hoe belangrijk vriendschap is. Daar had ik daarvoor nog nooit echt over nagedacht. Ik heb er nooit aan gedacht hoe hard je een goede vriendin wel nodig hebt. Iemand waarbij je alles kwijt kunt. Eentje die je kan troosten, maar waarmee je even goed kunt lachen.
Ik heb er ook eens op gelet van welke dingen ik geniet. En dan bedoel ik simpele dingen, geen dure snufjes, cadeaus of dergelijke. Nee, dat niet. Dingen die natuurlijk zijn, die je niet kan kopen. Geluk, is één daarvan.
Zo zat ik gisteren met een vriendin aan zee. We moesten nog zeker 4 uur daar blijven, want om 11 begon pas het vuurwerk, waarvoor we kwamen. We hadden al een geweldige dag achter de rug. Ik heb die dag wel erg uitgekeken naar dat vuurwerk. Het zou zalig zijn: Met je voeten in het zand, naast één van die beste vriendinnen, die je het meest waard zijn. Knus in je trui wegduiken, met je haren in de wind. Kijkend naar dat prachtig gebeuren, terwijl je ook de sterren ziet die die avond aan de hemel zouden staan. Daar nog het geluid van de klotsende golven bij, dat kon niet stuk.
Vier uur hebben we moeten wachten. Eerst dacht ik dat ik me zo hard ging vervelen. Maar nee, dat deed ik geen minuut. Wat we al die tijd deden? Ik had m'n voeten in het zand begraven, tot bij m'n knieën. We zaten gezellig in de duinen, maar toch hadden we prachtig zicht op zee. 's Avonds zag je de zon ondergaan, alsof ze wist dat de dag bijna ten einde kwam. Een oranje lijn boven de zee, had een hele tijd m'n aandacht. Ook die prachtige herrinneringen vastleggen, deden we. Ik had daarna een bergje gemaakt, en ik ging er telkens met een stokje door. Gewoon, elke keer dezelfde beweging maken, zodat het zand ribbelt onder dat stokje, fascineerde me.
De eerste knal ontwaakte me uit m'n dagdroom. Het kon beginnen, en ik had er zo'n zin in. Het was prachtig, en ik moest onbewust aan jou denken. Aan jij die me liet zien wat vrienden echt zijn, die me liet merken waar het om draait. Ik kreeg tranen in m'n ogen, ik maakte mezelf wijs dat het van de koude zeelucht was. Ookal wist ik wel beter.
Want die tranen kwamen van geluk, ondanks dat je zover van me weg bent, dat je niet hier bij me kan zijn. Dat ik je niet kan omhelzen als je dat echt nodig hebt, als je behoefte hebt aan een schouderklop. Want niemand weet waarom het zo hoorde te gaan. Waarom net jij, die me het dierbaarste is, de eerlijkste en mooiste persoon die ik ken, dat net die zo moeilijk bereikbaar is. Maar ondanks dat alles ben ik blij. Heel blij dat ik je heb mogen leren kennen. Want jij liet me zien waar het in leven echt om draait.