SF ~ 1

Het schemert als Alieke en ik naar onze bungalow lopen. Het ligt in een afgelegen gedeelte van Miami Resort waar al het personeel slaapt. Ik hoef gelukkig niet lang te werken vanavond waardoor ik alle tijd heb om lekker uit te rusten en van de na zon te genieten.
''Zo dat was me een daggie wel'' Alieke schopt haar schoenen uit en ploft op de bank. Ik loop naar het keukentje en pak een flesje water uit de koelkast die ik tegen mijn wang houd.
''Als je de hele dag in een koele lobby hebt gestaan en dan opeens in het warme buitenweer staat, voelt het opeens een stuk warmer aan dan het is'' Ik plof naast haar neer op de bank en neem een teug. De woonkamer is best klein, maar groot genoeg voor ons twee. Alles is gelijkvloers, wat best wel handig is aangezien ik nog wel een handje heb om een tree te missen en dan bijna plat op m'n bek ga,maar het is ook best hinderlijk als je een film probeert te volgen en Alieke weer bezig is een toerist een rondleiding te geven in de slaapkamer. Gelukkig hebben we allebei onze eigen.
''Ik ga vanavond trouwens uit'' Alieke rekt zich uit en staat op.''Ik heb met die leukerd van de bar in het winkelcentrum afgesproken''.
''Die Brit''? Die in Diamonds werkt''? Alieke knikt en ik kijk haar aan.
''Hij is zelf niet gay, maar hij kent iemand die daar weer iemand kent, en zo heeft hij zijn baan daar gekregen'' Diamonds is een gaybar, maar het is daar altijd zo gezellig.
''En je weet dat Mr. en Mrs. Morales er ooit achterkomen dat je stiekem mensen meeneemt''. Het is verboden om te vozen in je bungalow omdat het een verkeerde indruk kan geven aan de buitenwereld, dus met andere woorden, dan is Miami Beach niet perfect meer.
''Dat weet ik, en dat kan me geen reet schelen. Je kan me niet vertellen dat hun dat nooit doen. Hoe zijn anders hun zoon en dochter op deze wereld gekomen''?
''Tja, volgens hun moet je het dan maar ergens anders doen''.
''Ja en vervolgens nooit meer terug komen omdat die vent me vermoord heeft? Grapjassen''.
''Dan ben ik blij voor dat je jezelf altijd overal uit kan lullen en dat je zo'n goede vriendin hebt als mij die er geen woord over spreekt maar wel elke keer weer een trauma oploopt door er getuigen van te zijn''. Het laatste zeg ik extra dramatisch en Alieke legt een hand op m'n schouder.
''Bedankt dat je mijn vriendin bent, maar zelf ben jij ook geen heilig boontje'' zegt ze serieus.
''Ik volg anders netjes de regels hoor'' zeg ik extra schijnheilig en Alieke begint keihard te lachen.
''Jij, de regels volgen''? ze ligt nu op de grond van het lachen maar haar lach is zo aanstekelijk dat ik het zelf ook niet kan laten. Als ze uitgelachen is staat ze op. ''Waar is je moppenboekje gebleven? Jij breekt nooit door met je mobiel te kutten, eten stelen uit de keuken of net iets te verleidelijke glimlach als er weer een leuke toerist komt inchecken''. Oké, touche.
''Maar ik word dan toch liever vermoord door een leuke vent dan door Mr. en Mrs. Morales'' geef ik toe en Alieke sloft naar de keuken.
''Daar ben ik het mee-eens, maar ik weet zeker dat Diamond Man me nooit zou vermoorden'' ze rommelt wat in de kastjes en vind dan wat om te eten.
''Je hebt hem een bijnaam gegeven''? ik kijk Alieke aan die knikt. ''Weet je ze naam wel''?
''Ja en nee. Hij heeft het wel gezegd maar ik ben het weer vergeten''.
''Of je hebt niet opgelet omdat er weer een andere knapperd langsliep''.
''Heb je Diamond Man wel goed bekeken? Hij is gemaakt door engelen, hoe kan ik mijn aandacht daar vanaf brengen''? ze komt naast me op de bank zitten en ik haal mijn schouders op.
''Veel plezier dan vanavond''.