Hoofdstuk 4

Zo stil als hij kon sloop hij verder. Halt at nu zijn eten, gedroogd vlees. Dit was een goed moment, nu lette hij minder op. Maar opeens was de jager weg, op het zelfde moment voelde Gilan een ijzeren greep om zijn keel.
'Wat doe je hier, jongen?' De jongen, bang als hij was, kon geen enkel woord uitbrengen. 'Wat doe je hier?!' drong de grijze jager aan. 'Ik eh, wilde u leerling worden, mijnheer' 'Stop met slijmen, omdat je, dat vermoed ik toch, bent weggelopen van huis, ben je verplicht om 7 dagen bij mij te blijven. Gilan die een pak slaag verwachtte of anders dat hij naar huis werd gestuurd begon onwillekeurig te grijnzen. 'Doe die grijns weg, ik beloon je niet. Dit is erger dan de galg, geloof me.'
De eerste dagen waren vooral koken en andere taken die het personeel normaal gezien zou doen. Na 4 dagen kwam Halt af met zijn wapens (pijl en boog, werpmes, saksisch mes) naar Gilan. 'Wel vandaag mag je tonen of je net zo goed kan vechten met een zwaard, als met pijl en boog en met de messen kan. Zijn boogschieten was werkelijk belabberd, met zijn messen ging het beter, vooral met het Saksische mes. Met pijl en boog en het werpmes had Halt altijd wel commentaar, maar met zijn Saksisch mes in de hand, kwam er geen enkel geluid uit Halt's lippen.
Na 7 dagen ging hij weer naar huis, zijn vader feliciteerde hem want Gilan werd een leerling-jager. 'Maar je gaat wel nog elke dag naar Macneil, dat moet, begrepen?' 'Ja, vader' Antwoordde zijn zoon.