Hoofdstuk 3

Mackenzie

'Wat...'
'Wat?'
'Wat?!'
'Wa...' begon mijn vader weer.
'Dit hebben jullie de net al gedaan,' zei mijn moeder fijntjes.
'Je stuurt me het huis uit?' vroeg ik geschrokken.
'Volgens mij was jij de gene die smeekte me smeekte om samen met Marlieke een eigen appartement te hebben,' zuchtte mijn moeder. 'Dus...'
'Je vind het oké om me het huis uit te zetten?' vroeg ik beledigd.
'Zij gaat niet het huis uit,' zei mijn vader.
'Hij je mond Mark,' zuchtte mijn moeder.
'Ik heb nergens om heen te gaan,' ging ik verder. 'En ik...'
'Jij en Marlieke hebben een appartement,' zei mijn moeder en ik wilde er net iets tegen in brengen toen ik besefte wat ze zei. Mijn moeder gaf me een glimlach.
'Dus dit is wat Marlieke bedoelde met dat ik moest helpen om het appartement te schilderen,' zei ik zachtjes. Mijn moeder knikte. 'O mijn God ik ga uit huis!!'
'Jonge dame jij gaat zo niet uit huis,' zei mijn vader. 'Je loopt bij me weg met een jongen...' maar mijn moeder en ik luisterde al niet meer naar hem.
'Ik moet Marlieke bellen,' zei ik terwijl ik begon te stuiteren. 'We moeten gaan bepalen welke kleuren de muren krijgen!' Mijn moeder schoot in de lach terwijl mijn vader aan een tweede lading protest begon. 'En ik moet Liam bellen!'
'Geen Liam,' riep mijn vader uit. Ik draaide met mijn ogen en greep mijn telefoon uit mijn zak. 'En Skyler moet het weten en...'
'Kalm aan, kalm aan,' zei mijn moeder glimlachend. 'Je hoeft echt nog niet deze week het huis uit,' Ik schoot heel hard in de lach.
'Ik ben over twee dagen al weg,' zei ik grijnzend. 'Ik heb geen zin in zwangerschap kuren, daar mogen Skyler en Gerard mee gaan zitten!'