Foto bij W10

Hoi
Ik heb eerlijk gezegd stiekem erg genoten van jullie reacties. Sommige passen echt bij het stuk verhaallijn dat ik al had uitgedacht. Andere kan ik nu moeilijk gebruiken, maar zijn zeker een idee voor het vervolg. Meer zeg ik niet, dat moeten jullie zelf maar uitzoeken. O:-)
Oh, en ideeën blijven welkom natuurlijk hé

“Je hebt een oorlog geleid vorig jaar, Bloom”, zei Faragonda. “Dat was heus niet niks, en je hebt het bijzonder goed aangepakt.”
“Ach, ik deed het niet alleen en…”
“In zoiets sta je zelden of nooit helemaal alleen”, zei Faragonda. “Ik weet best dat je het beu gehoord bent, maar je mag trots zijn op jezelf.” Bloom werd rood, zoals Faragonda het zei, leek het plots veel meer dan ze altijd gedacht had dat het geweest was. Het was inderdaad behoorlijk zwaar geweest soms en ze had bijna alle beslissingen zelf moeten nemen, omdat de anderen er om de ene of andere reden op gerekend hadden dat ze dat kon.
“Heeft u nog tips voor ons?”, vroeg Musa.
“Geduldig zijn”, zei Faragonda met een glimlach. “Vriendelijk blijven. Maar als iemand iets verkeerd doet, vooral ook durven optreden. En af en toe vergaderen met de andere leerkrachten kan ook zeker geen kwaad.”
“Het lukt jullie wel.” Griselda kwam binnen. “En zeker voor Bloom en Musa zal dit een goede les zijn.”
“Waarschijnlijk wel, ja”, zei Bloom lachend. “Of nou ja, waarschijnlijk is een beetje een understatement, geloof ik.”
“Ik zou jullie geen opdracht geven waarvan ik dacht dat jullie ze niet aan konden”, zei Faragonda.
“We gaan ervoor”, zei Tecna.
“Uitstekend.” Faragonda glimlachte. “Ik spreek jullie zondag nog wel, voor ik vertrek, tenzij jullie eerder nog vragen hebben natuurlijk.”
“Nu niet, in ieder geval”, zei Flora. De Winx liepen het kantoor uit. Bloom sloot de rij.
“Die twee meisjes uit Eraklyon”, hoorde ze Griselda zeggen. “U weet wel, die tweeling.” Bloom draaide zich prompt om. Faragonda zag dat en wenkte haar meteen weer binnen.
“Wat is er van hen, Griselda?”
“Het zijn twee vreselijke onruststooksters”, zei Griselda. “De klas op stelten zetten, door de gangen rennen en daarbij op andere meisjes botsen, ’s avonds vreselijk laat opblijven en lawaai maken…”
“Dat klinkt niet positief”, vond Faragonda. “Heb je hen er al op aangesproken?”
“Ja, maar wat ik ook zeg, ze lijken totaal geen respect voor me te hebben.” Griselda keek aarzelend naar Bloom. “Alleen Paladian heeft hen een keer kunnen intomen toen ze echt te ver gingen, door, nou ja, door te zeggen dat hij hun gedrag met Bloom zou bespreken.” Bloom verbleekte.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen