015 Thorin

Nog even blijf ik aan tafel zitten om mijn beker bier leeg te drinken en dan ga ik naar de gang, om zo naar boven te gaan. Als ik op de gang ben, zie ik Eleanor mijn kant op komen terwijl ze voor zich uit staart.
'Slecht nieuws?' vraag ik haar, aangezien haar gezicht wat bedrukt staat. Als ze op kijkt in mijn ogen, klaart haar gezicht meteen op.
'Nee hoor, gewoon even nadenken over iets. Er scheelt niets hoor.' ratelt ze snel achter elkaar, waardoor ik weet dat ze me de waarheid niet zegt. Ik kijk haar streng aan, als teken dat ik haar doorheb en ze zucht even.
'Oke, er scheelt wel wat. Maar het is echt niets ergs hoor, het is iets dat ik kan oplossen dus geen probleem.' zegt ze en glimlacht. Ik glimlach terug en laat het dan maar hierbij, ze zal uiteindelijk het zelf wel vertellen als het echt niet gaat. Samen gaan we naar boven, om vervolgens te gaan slapen. Ik stap richting de gastenkamer, maar mijn hand wordt vastgehouden en kan ik niet meer verder.
'Als je dat maar laat, je heb vorige nacht ook bij me geslapen en geen haar op mijn hoofd dat denkt om nu alleen te slapen. Meekomen jij.' zegt Eleanor op een strenge, maar grappige toon en sleurt mij haast haar slaapkamer in. Natuurlijk moet ik er mee lachen, aangezien het een grappig zicht is.
'Wat ben je ongelooflijk sexy als je streng kijkt.' zeg ik haar en een van haar wenkbrauwen schiet meteen de lucht in.
'Alleen als ik streng kijk?' vraagt ze me en maakt dat ik weer in de lach schiet.
'Anders ook, maar als je streng kijkt nog meer.' zeg ik haar en ze lacht met me mee. Beiden kleden we ons om, waarna we ons in bed onder het warme laken begeven. Eleanor drukt zacht een kus op mijn lippen, om daarna haar hoofd op mijn borstkas neer te leggen en met haar hand er zacht over te strelen. Een rilling van genot gaat door mijn lichaam, maar ik probeer me zo normaal mogelijk te houden.
'Thorin?' klinkt de stem van Eleanor vragend. Ze zet zich weer wat rechter, zodat ze me kan aankijken en ik strijkt mijn hand door haar golvende haren.
'Ja Eleanor?' wachtend op antwoord, kijk ik haar vragend in haar ogen en ze lijkt even na te denken. Het duurt even voor ze iets zegt, dus druk ik mijn lippen kort op de hare. Ze glimlacht flauwtjes naar me en het lijkt dat ze de juiste woorden heeft gevonden.
'Ik wil je iets geven waardoor ik je altijd zal blijven herkennen, aangezien ik binnenkort de vloek over me zal verbreken met Legolas en ik wil niet dat ik jou iets aandoe.' zegt ze, waarna ze uit bed stapt en in haar schuif even rommelt. Vervolgens neemt ze er wat uit, doet de schuif dicht en komt terug bij me liggen.
'Hier, herken je deze nog?' vraagt ze me, terwijl ze me een rode lint geeft. Het is de rode lint die ze vaak droeg een tijd terug.
'Natuurlijk, het was je favoriete lint om je haren bijeen te doen, vlak voor ik van hier vertrok een tijd terug.' beantwoord ik haar vraag en ze kijkt me glimlachend aan, duidelijk blij dat ik het nog weet.
'Inderdaad, als ik morgen verander naar mijn andere gedaante wil ik jou geen pijn doen en daarmee zal ik je zeker herkennen.' legt ze me opnieuw uit, waarna ze een kus op mijn lippen drukt.
'Ik ben er zeker van dat je me zo ook zult herkennen zonder die lint. We zien elkaar daarvoor veel te graag, om de andere zomaar pijn te doen.' vertel ik haar en ze knuffelt me meteen nadat ik mijn woorden heb uitgesproken.
'Ik hou ontzettend veel van je, Thorin.' fluistert ze, luid genoeg zodat ik het goed hoor.
'En ik van jou, mijn liefste.' zeg ik haar en knuffel haar terug. Ik druk mijn lippen op haar voorhoofd en met mijn ene hand streel ik door haar haren om haar gerust te stellen. Haar hoofd steunt tegen mijn schouder en doordat haar ademhaling langzamer wordt, weet ik dat ze bijna in slaap is. Ik sluit mijn ogen om zo ook in een diepe slaap te belanden.

Ik open mijn ogen en tot mijn verbazing lig ik helemaal alleen in bed. Mijn kledij ligt mooi opgevouwen op een stoel, een kom met water staat al klaar op de tafel en de zon schijnt flauw op mijn gezicht. Als ik naar het raam kijk, zie ik aan de stand van de zon dat het nog erg vroeg in de morgen moet zijn. Ik sta langzaam op, maak het bed op en plens wat water in mijn gezicht. Daarna kleed ik me aan en ga naar beneden om te ontbijten. Aan de tafel zitten er nog maar twee personen, Eleanor en Legolas.
'Goedemorgen.' zeg ik als ik bij hun ben en Eleanor kijkt me glimlachend aan.