014 Eleanor

Ik begeef me meteen boven op mijn bed en druk mijn gezicht tegen een kussen aan, in de hoop dat mijn tranen snel stoppen. Twee sterke armen nemen me op uit mijn kussen en maken dat ik me tegen een borstkas aandruk. Als ik naar boven kijk, zie ik de zachte ogen van Thorin naar me kijken.
'Je kan er nog steeds niet tegen hé? Ook al was het een slechte man.' merkt hij eerder op dan het te vragen. Ik sla mijn ogen neer en leg mijn hoofd stevig tegen zijn borstkas aan. Mijn ogen voelen ontzettend zwaar aan, maar ik vecht tegen de slaap.
'Rust even, je ziet er moe uit.' hoor ik Thorin zeggen, waarna ik mijn ogen sluit en wegdommel.

Ik bevind me in de grote eetzaal, waar mijn vader aan het hoofd zit en ik aan zijn rechterzijde. Het eten is net geserveerd, als ik rechts van me kijk zie ik Thorin op een beleefde manier eten. Ik glimlach even, waarna ik me op mijn eigen eten weer richt en verder eet.
Na het eten ga ik samen met Thorin nog even naar buiten om een avond wandeling te maken. Hand in hand lopen we langs het meer, terwijl ik mijn hoofd wat laat rusten op zijn schouders. Het begint al wat donker te worden, maar deze keer heb ik mijn cape meegenomen als het wat kouder moest worden.
'Ik ben blij dat je hier bij me bent.' zeg ik tegen Thorin en zijn lippen raken even mijn voorhoofd aan.
'En ik ben blij dat ik hier ben, ik zou niet weten wat ik anders moest doen. Je maakt me gelukkig Eleanor.' zegt Thorin, waarbij mijn hart een sprongetje maakt bij zijn woorden. Een lichte blos verschijnt er op mijn wangen en heel even giechel ik zachtjes. Plots neemt Thorin me vast in zijn armen en heft me zonder moeite wat op in de lucht.
'Wat lach jij daar?' grapt hij, waarna hij doet alsof hij wat boos is. Ik giechel hierdoor gewoon meer, wat hem aan het lachen maakt en hij zet me terug op de grond, maar laat me niet los. Hij buigt zijn hoofd naar voren en zijn lippen raken de mijne. Ik leg mijn armen in zijn nek en duw op die manier mezelf wat dichter tegen hem aan. Zijn hand rusten met respect op mijn onderrug, zijn lippen wijken een beetje van elkaar en ik volg zijn voorbeeld. Zijn tong streelt ondeugend tegen de mijne en ze geraken in een speels gevecht terecht. Na een paar minuten verbreekt hij onze kus, om vervolgens naar boven te kijken.
'Je moet eens naar de lucht kijken, het ziet er ongelooflijk mooi uit. Het beschrijft ook iets heel speciaals.' zegt hij, waarna ik op zijn aanraden naar boven kijk. Het is inderdaad erg prachtig, aangezien er geen wolkje voor de sterren hangt en vele sterren daardoor zichtbaar zijn.
'Wat beschrijft het dan?' vraag ik aan hem, zonder mijn blik van de sterren af te wenden. Ik voel zijn ogen op mijn gezicht branden, terwijl ik naar de sterren staar.
'Het beschrijft hoe groot mijn liefde voor jou is.' fluistert hij me toe, waarna ik hem in de ogen aankijk. Ik voel mijn ogen groot worden en ik knuffel hem meteen.
'Dat is heel lief wat je zegt Thorin. Ik hou ook oneindig veel van jou.' kan ik nog net uitbrengen, waarna verschillende tranen uit mijn ogen ontsnappen. Mijn schouders schokken zachtjes mee en ik kan nog net een gesnik onderdrukken.
'He, wat scheelt er? Waarom moet je plots wenen.' klinkt Thorin bezorgt en houdt mijn gezicht in zijn handen. Hij drukt zijn lippen voor even op de mijne en wacht dan op een antwoordt.
'Het zijn tranen van geluk. Ik voel me gelukkig bij jou Thorin, je beseft maar half hoeveel.' fluister ik met een hese stem. Zijn ogen fonkelen bij mijn woorden, alsof ik net de woorden heb uitgesproken die hij al lang wou horen.
'En ik voel me gelukkig bij jou Eleanor, jij maakt mijn wereld compleet. Ik weet niet wat ik zonder jou nu zou doen.' fluistert hij naar me terug en opnieuw raken we verstikt in een passionele kus.
Na onze wandeling, keren we terug naar het paleis. Het is onderhands al erg laat geworden, bijna iedereen in het paleis ligt al te slapen. Zo stil mogelijk gaan we elk naar onze kamer, om vredig te slapen en elkaar opnieuw te ontmoeten morgenvroeg.

Zacht wordt ik door mijn haren gestreeld, waardoor ik langzaam uit mijn droom ontwaak. Ik rek me voorzichtig uit, waarna ik mijn ogen open en recht in de ogen van Thorin kijk. Een kleine glimlach siert zijn gezicht, terwijl hij door mijn haren blijft strelen.
'Jij hebt goed geslapen zie ik. Je hofdame is net komen melden dat het avondeten gereed is.' zegt Thorin en drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik glimlach bij zijn lief gebaar en leg mijn hand op zijn wang.
'Ik zal niet veel eten denk ik, mijn maag is nog wat van streek. En inderdaad ik heb heerlijk geslapen, aangezien ik bij iemand dierbaar lig.' zeg ik hem, met een glimlach op mijn gezicht. Meteen glimlach hij mee nadat hij mijn woorden hoort, drukt een kleine kus op mijn lippen en zet zich recht. Ik volg zijn voorbeeld en samen gaan we naar beneden om te gaan eten.
Iedereen zit al aan tafel, Thorin en ik zijn weer de laatste die aan tafel komen. Het eten staat al op tafel, dus iedereen is druk bezig aan het eten. We zetten ons beiden ook aan tafel en beginnen meteen te eten, aangezien we anders niet meer over gaan hebben.
Na het overheerlijk eten, wenk ik Legolas even met me mee en Thorin kijkt me even verbaasd aan. Ik zeg hem niets, maar stap gewoon de deur uit en ga even afzonderlijk praten met Legolas.
'Dus morgenvroeg wil ik het plan uitvoeren, maar je moet me helpen Legolas. Ik kan niet alle woorden onthouden, het is even geleden dat ik elfs heb gepraat dus zal je me ook moeten helpen met de uitspraak.' zeg ik hem en hij knikt goedkeurend.
'Natuurlijk zal ik je helpen, maar ik wil dat je er zelf ook in gelooft dat je terug kunt transformeren. Geef desnoods iets speciaals aan iemand die je erg dierbaar is, want ik wil het betoverd zwaard niet gebruiken Eleanor.' zegt Legolas.
'Dat weet ik Legolas, maar ik weet nog niet wat ik het best zou kunnen herkennen.' zeg ik hem, even in gedachte verzonken voor een gepast voorwerp. Hij drukt een kus op mijn wang en gaat dan verder naar boven, om in een van de gastenkamers te gaan slapen.