Hoofdstuk 4

Lusy :i
k kwam aan op het dak en wachtte op luckas. waar bleef hij nou ? het was al 10 over 9 zou er iets gebeurd zijn ? ineens zag ik handen boven de dakgoot uit komen he he daar was hij. ik vroeg hem waarom hij zo laat was. hij zij hier om en hij liet een boek zien. hoe kom je daar aan vroeg ik. hij had het gevonden in een sloot hij was een beetje nat maar zag er nog goed uit. waarom heb je dat mee genomen en waar gaat het over vroeg ik hem maar hij reageerde ineens niet meer. hij ging liggen op het dak en gooide mij ook om. wat gebeurt er ? hij siste en zij dat ik stil moest zijn. dus ik deed maar wat hij zij? maar ik schoof wel langzaam naar de dakrand om te kijken waarom ik stil moest zijn. wow mijn mond viel open het was een robot maar hij had nog iets vast. hij had het foto album van me moeder. dat boek moest ik hebben van me moeder mocht ik daar nooit in kijken en dus deed ik dat ook niet maar na die foto in het medaillon vroeg ik me af of dat andere meisje daar ook in zou staan. maar hoe kreeg ik dat boek te pakken zonder ontvoerd te worden of gewond te raken door die robot. ik besloot er gewoon naar toe te gaan en te zien wat er gebeurt. ik gleed via de regenpijp naar beneden. ik zag dat luckas het geen goed idee vond maar hij kon mij niet tegen houden want een geluidje en hij werd ook ontdekt. toen ik de vloer raakte hoorde de robot mijn voetstappen en rende mijn kant in hij liet het foto album vallen. ik gleed onder de arm van de robot door die mij probeerde te grijpen en greep het boek. ik rende het steegje uit en rende zo hard als ik kon naar het strand. hopelijk kon de robot niet tegen water. ik sprong in het water en hield het boek boven het water. ik zwom zoon 9 meter de zee in en keek even om om te kijken of de robot mij zou volgen. hij stond stil voor het water en draaide om. ik zwom naar de baai en ging daar drogen achter een paar rotsen tijdens het drogen opende ik het foto album. er stonden veel krabbels is ongeveer het zelfde als bij mij moeder op de muur. yes het meisje stond er ook in. bij een foto stond ook een naam die ik niet kende dat zal wel haar naam zijn denk ik. er stond Vera. die naam kwam mij wel wat bekend voor maar heel zeker wist ik het niet. ondertussen was mijn staart weer veranderd in benen. ik liep naar het gebouw waar luckas op het dak zat toen ik boven kwam zag ik dat luckas blij was mij te zien. hij zij heb jij nu ook al een boek haha. hij begon te vertellen over zijn boek.

Luckas: so wat was ik blij lusy weer te zien. ik dacht bijna dat ik alleen over zou zijn. ik vroeg mij wel af hoe ze die robot heeft afgeschud maar ik wilde eerst vertellen over het belangrijke boek wat ik vond. : op het boek stond de titel volle maan meermin. de krabbels die er in stonden kon ik niet lezen maar aan de plaatjes kon ik een beetje begrijpen waar het over ging. er stond een plaatje met zoon robot die een meermin vast had. ik geloofde wel in al die mystieke figuren. dus geloofde ik ook in meerminnen. het lijkt me zo gaaf om er een keer een in het echt te zien als ze echt zouden bestaan want zeker weet je het nooit. waar ik op uit kwam in het boek was dat de robots heel het dorp af zoeken naar de volle maan meermin. maar wat ik niet begreep waarom op het land een meermin zit toch in het water ? er stond ook een foto in van een medaillon die blauw licht zou geven als de volle maan meermin hem om zou doen.
dat was alles wat ik uit het boek kon halen.

Lusy :
so aan dit boek kan ik nog veel hebben. maar wacht is nu werd alles duidelijk dat medaillon dat blauwe licht IK WAS DE MEERMIN VAN DE VOLLE MAAN. maar dat kan toch niet ik ben geen echte echte meermin mijn vader is meermin geworden door een fout in het laboratorium toch. of zou dat een leugen zijn. hoe kan iemand waarvan de familie pas meerminnen zijn een meermin van een legende zijn. ook wist ik nu waarom dat blauwe licht zo bekend voor kwam. mijn moeder deed toen ik 2 was die ketting ook om haar nek . maar omdat ik 2 was heb ik dat niet goed onthouden. was mijn moeder ook een meermin ? hier klopt echt niks meer van. en die krabbels in het boek zijn het zelfde als die op de muur en in het foto boek. ik rende weer weg en riep luckas nog morgen zelfde tijd hier. ik legde het foto boek inder een kei en zwom naar mijn vader toe. nu wilde ik alles weten. ik wilde dat hij alles eerlijk zou vertellen want hoe het ook zat ik wist haast zeker dat hier niks van klopte.