Prologue

Als Harry de laatste noten zingt klinkt het applaus. Wauw, Harry en z'n maten zijn echt geweldig. Ze moeten echt een band vormen!
Harry stapt van het podium en komt naar mij toe. Hij neemt plaats op de lege barkruk naast mij en besteld een baco. Het is onze standaard prik geworden om op zaterdag naar de nieuwe karaokebar te gaan samen met zijn vrienden Niall, Zayn en Liam.
''Je was weer geweldig'' ik geef hem een kus en hoor de jongens joelen. Harry is er schijnbaar trots op aangezien zijn grijns zijn hoofd bijna in tweeën slijt, maar ik voel dat m'n wangen gloeien.
''Schatje, je wordt een beetje rood'' fluistert hij in mijn oor voor zover je het fluisteren kan noemen. Ik kijk hem aan en zie de glinstering in zijn ogen.
''Nee Styles, nog niet in je wildste dromen'' waarschuw ik hem en de jongens schieten in de lach. Blijkbaar was het dus iets harder dan ik dacht.
Nu dat Harry en ik iets hebben zijn we nog veel closer geworden en ik heb al een paar keer bij Harry geslapen, maar verder dan dat hoeft het voor mij nog niet. Ook al wilt hij het wel, maar het is z'n geraden dat hij dat accepteert.

Harry en ik slenteren samen door de straten met onze aangeschoten humor. Volgensmij ben ik weer over m'n limiet gegaan, but i don't care.
Als we voor Harry z'n deur staan geeft hij me nog een dikke kus.
''Lukt het je om alleen thuis te komen''? vaagt hij met een giechel.
''Vast wel, anders merk je het morgen vanzelf wel'' giechel ik en verstap me bijna over het opstapje.
''Wacht, we vergeten wat''! roept hij en ik kom weer bij hem staan. Harry legt zijn handen op mijn heupen en legt mijn lippen op die van mij. Het gaat van rustig naar iets minder rustig en Harry trekt me naar binnen.
''Als je dat laat Styles'' waarschuw ik hem met een grijns en hij trapt de deur achter zich dicht.
Misschien is het toch veiliger als ik vanavond bij Harry slaap.