- Ashton

'Oké guys,' zegt Luke die voor ons staat. Michael, Calum en ik zitten op de bank in de kleedkamer met een drankje in onze hand. ‘Jullie weten wat je te wachten staat?’
We knikken. Het afgelopen halfuur hebben we ons plan nog eens door zitten nemen. Het lijkt een waterdicht plan, maar wie weet gaan er onverwachte dingen gebeuren. De ontvoering heeft ons al dagenlang in onze greep en Luke kan zichtbaar aan niets anders meer denken. Hij verheugt zich erop om One Direction hun geheim te ontfutselen. Calum trekt een bedenkelijk gezicht. Die ziet het niet echt zitten. ‘Ik vind het nog steeds niet zo’n goed idee hoor.’
‘Hé, wil je succes met 5SOS of niet?’ Luke kijkt hem vragend aan. ‘Dat dacht ik al. Oké, we zijn er klaar voor. Let’s go!’ Onze instrumenten staan al op het podium en we hebben ons al helemaal voorbereid. Voor we het podium opstappen lopen we langs de jongens van One Direction. Ze wensen ons succes en ik krijg van Zayn een schouderklopje. Ik ben niet in staat te glimlachen, wetende dat iemand van hun straks ontvoerd wordt.
We worden omgeroepen door de luidsprekers en de fans gaan uit hun dak. We weten dat ze hier zijn voor de andere band, maar daar komt snel verandering in. Na het optreden zullen we toeslaan. Daarna zullen wij de overheersende boyband zijn...
Luke pakt zijn gitaar en slaat de eerste akkoorden aan van Heartbreak Girl. We zullen drie nummers doen en daarna is het aan One Direction.
You call me up
It's like a broken record
Saying that your heart hurts
That you'd never get over him
Nadat we ook Out Of My Limit en Wherever You Are hebben gedaan, nemen we afscheid van het geweldige publiek en gaan we het podium af. Ik ben nog steeds in een roes, zoals altijd na een show. Ik vind het altijd heerlijk om op te treden. One Direction staat klaar achter de schermen en bedankt ons. Ze beloven dat we na de show nog even wat gaan drinken. Nou, dat slaan we niet af. Het is zelfs gunstig voor ons plan. We lopen naar onze kleedkamer en kleden ons om. ‘Dat was zo awesome,’ zegt Calum. Hij wast het zweet van zijn gezicht en schenkt daarna voor ons drankjes in. ‘Ik vind ze best aardig. Ik vind het nog steeds geen goed idee.’
‘Je kan je niet terugtrekken, Cal,’ zegt Luke. Ik weet dat hij het liever ook niet doet, maar het is een van de weinige opties om het succes van One Direction te achterhalen. Ik vind het zelf niet zo’n probleem. We gaan hem niet martelen ofzo. Dat is tenminste niet het plan… Terwijl Luke er denk ik geen moeite mee zou hebben. Die kan zich soms, als het moet, hard opstellen en zijn gevoelens verdringen.
Minuten, uren gaan voorbij. Eindelijk, om elf uur die avond, merken we dat de show voorbij is. De adrenaline stroomt door onze lijven. Nu gaat het gebeuren. ‘Oké,’ zegt Luke en hij staat op, ‘Michael, jij regelt de auto. Calum en Ashton, jullie gaan met mij mee. Remember, we gaan douchen, hè?’
We pakken onze douchespullen, puur voor het toneel, voor de schijn. Luke pakt de chloroform en het washandje, waarmee we ons slachtoffer gaan bedwelmen, en we lopen richting de kleedkamer van de andere band. We zouden ze gaan vragen waar de douches waren. Onderweg komen we ze al tegen, alles gaat nog volgens plan. ‘Hé, guys, we wilden nog even douchen voor we wat gaan drinken,’ zegt Luke met een heel aardige stem. Louis, zoals altijd behulpzaam, en ook ons beoogde slachtoffer, draait zich naar ons om. 'Hé guys.'
‘Louis, kan je ons de doucheruimte even wijzen?’ vraagt Luke, de onschuld zelve. Mijn hart bonkt in mijn keel en ik begin het enorm warm te krijgen. ‘Natuurlijk,’ antwoordt Louis en hij zegt tegen de anderen dat hij zo terug is. Hij gaat ons nietsvermoedend voor richting de doucheruimte. Zodra we de hoek om zijn en buiten gehoorafstand van de rest, houden we Louis staande. Ik blijf achter hem staan zodat hij geen kant op kan en Michael leidt de aandacht van Louis af. Voordat Louis doorheeft wat er aan de hand is, heeft Luke het washandje met de chloroform al over zijn neus gedrukt, en we weten dat we hem eindelijk hebben.