Het begin van het einde (Story 49)

*4 Jaar later*

pov Maartje

Ik pak mijn tas in, voor 2 maanden. ik hoor de deurbel gaan en slof naar de deur. ik doe open en Joe stormt naar binnen. heej, heb je al je spullen gepakt?? rustig, rustig! ik ben nog bezig. zeg ik kalm. heej schat, zegt kevin. we hebben nu bijna 3 jaar verkering. we lopen naar mijn tas en pakken de laatste beetjes in. ik pak de foto van mij, katja, michelle, joe, nick en kevin toen we 13 waren ook in. ik heb sinds 23 augustus 2005 niets meer van ze gehoord. ik stop hem in het zijvakje van mijn tas. ik doe mijn hond (remi) aan de lijn en schakel de stroom uit. ik sluit de deur af en denk: tot over 2 maanden, new jersey. we stappen in de tourbus (ik met mijn capuchon op en een mega zonnebril) en vertrekken naar europa. misschien zouden we katja tegenkomen, misschien zou ze naar het concert van de jobros komen kijken. maar dan zou ze er nooit achter kunnen komen dat ik er ook was... niemand zou dat.

pov Michelle

ik zit in het vliegtuig alsmaar te zingen: 'IK HEB EEN POOTJE MET VET! AL OP DE TAAFOL GEZET! IK HEB EEN POTJEPOTJEPOTJEPOTJE VEEEEEET AL OP DE TAAFOL GEZET!'de hele klas doet mee (in het chinees natuurlijk he ) en de populairste jongen dirigeert. iedereen kijkt ons vreemd aan, en ik schiet in de lach. na het lied buigt hij, en zegt: dit, opgevoerd door gymnasium 6 van de lotusschool. iedereen moest lachen. ik ga met alle gymnasiumgroepen naar venetie, als excursie. eigelijk zouden we naar rome gaan, maar doordat de boekservice het verkeerd had gedaan, kregen we als troost een gratis superluxe resort in venetie. omdat we er eigelijk niets te leren hadden, was het meer een soort vakantie met 6 gymnasium. ik was van plan om samen met selina even te kijken waar katja woont (het adres stond namelijk op de brief die ze me lang geleden gestuurd heeft), en kijken of ze er nog steeds is. daar heb ik de vorige week elke avond over nagedacht. oja, ik wil ook een keer zo'n ritje met zo'n grappige boot maken. 'ritje maken met grappige boot' schrijf ik op mijn hand.

pov Katja

ik ben alweer een examen aan het verkloten. ik ben nu dus een wiskunde examen aan het doen en ik snap er helemaal niks van. dat is best wel een probleem, want ik wil later architectuur gaan doen, en dan heb je wiskunde echt nodig. vroeger wilde ik altijd een band willen oprichten, maar dat heb ik maar gewoon laten varen, toen ik naar italie moest verhuizen. ik ben een hardwerkende leerling die geen bal van het wiskunde examen snapt dat haar toekomst bepaald. flink klote dus.. normaal gesproken heb ik altijd 8en voor wiskunde maar nu zit ik in een tijdelijke paniekaanval. ik kijk naar de klok. oooh! roep ik.
iedreeen kijkt me raar aan. oeps... zeg ik zacht en ik word rood. ik heb nog een uur. ik keek nog eens goed naar mijn proefwerk, en ineenkeer snapte ik het. jes ! dacht ik. toch nog een voldoende!

en nietswetend van wat er met de anderen gaande is, maakt katja haar proefwerk af, waar ze een negen voor krijgt (wat ze nog niet weet )

ja sorry, dat vond ik gewoon leuk om te typen

pov maartje

in de tourbus was het best stil. iedereen dacht aan hetzelfde: zouden we katja tegenkomen? maar dat leek wel onwaarschijnlijk, aangezien venetie 271.003 inwoners heeft en katja daar één van is. en als we haar tegenkomen, zouden we haar waarschijnlijk niet eens meer herkennen. ik ben zelf ook heel anders geworden in de 3 jaar. de JB zijn ook MEGA veranderd. ik pak mijn leerboek voor me en ga Scheikunde studeren. de JB hadden een privé-leraar ingehuurd voor me, zodat ik, ookal ging ik mee op tour, ook gewoon examen kon doen. ik snapte het best goed, en ik hoefde niks anders meer te leren. ik pakte mijn laptop en msnde een beetje met Demi en Miley. die zijn momenteel ook op tour. eigelijk wel grappig... al de vrienden van mij, michelle en katja zijn beroemd, behalve van onszelf. eerst wilden de JB dat ik drumde in hun band, maar ik wist dat dat een beetje het beeld zou verstoren. nu ben ik een soort van hun manager. toen het donker werd, ging ik vroeg op bed liggen, want morgenochtend zouden we in venetie zijn en moesten we vroeg op, om het optreden nog een paar keer te repeteren en wat geldzaken te regelen.

pov michelle

Ik sla mijn boek open en begin opnieuw alle rijtjes woorden in mijn hoofd te blokken. en ook allemaal tekstjes, eigelijk ken ik alles al, maar ik MOET een negen of een 10 halen, anders kan ik niet naar harvard . als ik daarnaartoe ga dan ga ik waarschijnlijk weer naar amerika, want ik wil niet meer in china wonen, daar is het onderwijs gewoon niet goed genoeg. mischien kan ik dan ook nog contact zoeken met maartje, en weer vrienden worden. zoiezo, als psycholoog heb je meer werk in amerika, want in china geven ze niet snel toe dat ze knetter zijn. ik wil nl psycholoog worden , lekker gekke mensen helpen. nee grapjeXD ik ben dol op het geestelijk helpen van mensen, hun problemen oplossen en ik kan me goed in andere verplaatsen. ik ga verder met blokken en zo ben ik ong. 3 uur bezig. het begint al donker te worden. we hoeven nog 'maar' 4 uur te vliegen... en ik val in slaap

pov Katja

ik cross in mijn scooter naar huis (ja ik heb een scooter, cool he )
http://images5.speurders.nl/images/40/4098/40985065_1_detail.jpg
ik zie michelle nu al voor me te zeuren dat ik het millieu vervuil. zcuht. ik miss haar zo erg...
als ik thuis kom, dan dump ik mijn tas in de hal, pak de kat op en klim op het dak, nog steeds hetzelfde dak als 4 jaar geleden, alleen een ander huis. ik heb het dak na dat mijn vader me op mezelf heeft laten wonen (hij kon het niet meer aan) van het huis laten halen, en het op mijn eigen huis laten plaatsen. ik heb er een behoorlijke som geld voor moeten betalen, maar het was het allemaal waard, ik ben nl erg gehecht aan mijn dak. al zou ik australie gaan wonen, ik zou het dak meenemen... maarja, ik zit op het dak, te kijken hoe de zon ondergaat en de sterren aan de hemel verschijnen. zo zat ik daar elke avond. ik had geen tv nodig, daar had ik het uitzicht over. iedereen in venetie die ik ken is het er unaniem over eens dat ik het beste uitzicht van heel venetie heb. soms slaap ik zelfs op het dak. ik weet dat ik een beetje gestoord ben, maar het is gewoon zo. zo zat ik daar 4 uur lang na te denken en van het uitzicht te genieten, tot ik in slaap viel.