~Nineteen~

Als ik de deur achter hem dicht heb gedaan blijf ik even staan om alles te laten bezinken. Zodra het me eindelijk binnendringt wat er zojuist is gebeurt, sprint ik naar de telefoon en druk op de sneltoets waaronder Sissi valt. Ik wacht met spanning af tot de telefoon overgaat en hoor dan haar stem.
''Hoi Sephor, ik wou je net bellen''.
''Oh my god je raad nooit wat er net is gebeurt''! schreeuw ik bijna.
''Wat wat wat''?
''Ik heb het overwogen''?
''Wat''?
''Harry''
''Gezoend''?
''Nou, min of mee, wat je zoenen kan noemen'' ik hoor Sissi aan de andere kant gillen van blijdschap en ik weet gewoon dat ze nu haar vreugde dansje doet.
''Eindelijk, ik ben trots op je'' hoor ik Sissi met een opgelaten stem.
''Maar waarvoor wou je me bellen''?
''Om sorry te zeggen van tweede kerstdag, dat had ik ook anders kunnen doen'' bied ze haar excuses aan.
''Geeft niet. Ik zat al die tijd te zeuren en toen kwam het erop aan en pakte ik die kans niet. En voor jou, als beste vriendin zijnde, is dat ook erg frustrerend'' ik hoor een stem van een jongeman aan de andere kant en de giechel van Sissi.
''Bedankt voor je begrip. Ik moet nu echt gaan'' nog voordat ik iets kan zeggen heeft ze de verbinding verbroken.
Met een grijns kijk ik naar de telefoon. Sissi heeft dus weer een nieuwe scharrel gevonden.