~Eighteen~

Ik sta naar de grote, met sneeuw versierde, kerstboom op het dorps plein te kijken. Niet dat ik er veel van zie aangezien Sephora de hele tijd voor m'n ogen zit. Ze was vanavond gewoon zo mooi, en de chemie dus tussen ons hing. Ik kan het gewoon niet verwoorden.
''Harry''! hoor ik Sephora achter me roepen. ik draai me om en ik ben weer in de hemel beland. Komt ze aan, door de sneeuw, op haar hakken, heel voorzichtig zodat ze niet uitglijd. ''Sorry dat ik wat later ben, het was een beetje gezellig'' verontschuldigt ze zich en ik haal m'n schouders op.
''Geeft niet. Ik vond het wel erg gezellig vanavond. Bedankt dat ik mee mocht zingen'' we geven elkaar een knuffel en een glimlach versiert haar prachtige gezicht.
''Geen probleem. Ik vond het wel leuk. Vooral de gezichten van m'n collega's. Waarom had je niet gezegd dat je zo goed kon zingen''? we lopen de dorpsstraat in en ik haal nog een keer m'n schouders op.
''Je vroeg er niet naar. Zal ik met je mee naar huis lopen''? het gesprek tussen Sissi en mij blijft maar in m'n hoofd hangen. Nadat ze gister Sephora naar huis had gebracht, heeft ze me gebeld met het verhaal dat ik er niet langer over moet piekeren wat Sephora van me vindt, maar dat ik het gewoon moet doen.
''Ja is goed. Het je anders zin om bij me thuis iets te drinken''? stelt ze voor en ik zie het als de perfecte kans.

Het is een heerlijke avond. Sephora en ik hebben meer gemeen dan we dachten, en dan niet alleen over het zingen. Helaas gaan de leuke dingen altijd snel voorbij. Ik kijk naar Laika die op m'n schoot ligt te slapen en geef haar een aai over haar bol.
''Ik moet naar huis'' zeg ik als ik op de klok zie dat het al 1 uur is.
''Ah, moet het echt''? ze kijkt me met een klein pruillipje aan wat haar alleen maar schattiger maakt.
''Sorry, maar ik moet morgen weer werken'' ik zet Laika voorzichtig in haar mand en loop naar de gang om m'n schoenen en jas aan te trekken.
''We spreken snel weer he'''? vraagt ze als ik de deur open doe en naar buiten stap. Ik hoor een teleurstelling in haar stem.
''Tuurlijk'' antwoord ik en ik kijk haar in haar kristalblauwe ogen aan. Het is nu of nooit Styles. Ik buig naar voren en leg mijn lippen zacht op die van haar. Er komt een denkbeeldige mistletoe boven ons te hangen en m'n verstand gaat op nul. Het duurde maar even maar het was het waard. Ik haal mijn lippen van die van haar en ik zie een twinkeling in haar ogen. Goeie zeg, Styles.
''Nog een fijne kerst en een gelukkig nieuw jaar'' fluister ik tegen haar en loop dan de galerij af met het meest gelukzalige gevoel op aarde.