~Seventeen~

Het begint al een beetje door te stromen in het restaurant. Het was bijna vol gereserveerd en iedereen zoekt z'n plek. De obers en serveersters lopen met dienbladen vol en er is wat geroezemoes. Ik kijk in de spiegel en haal de laatste lijntjes van m'n oogpotlood, dat onder m'n ogen zit, weg en loop zo elegant mogelijk naar het podium. Ik zie een aantal van m'n collega's raar kijken maar ik negeer het. Ik probeer de zenuwen onder controle te houden als ik de eerste noten van de muziek uit de boxen. Ik ga achter de microfoon staan, kijk de zaal rond en sluit me dan volledig af.
''I'm dreaming of a white Christmas
Just like the ones I used to know
Where the tree tops glisten
And children listen
To hear sleigh bells in the snow'' Ik kijk de zaal rond en zie dat de mensen aandachtig luisteren en te gelijk zitten te eten.
''I'm dreaming of a white Christmas
With every Christmas card I write
May your days be merry and bright
And may all
Your Christmases be white'' Het valt me op dat het zo druk is aangezien je met kerst lekker thuis hoort te zitten aan de gourmet of bij de kerstbook cadeautjes uitpakken. Maar goed, het is tweede kerstdag dus iedereen heeft het meestal al thuis gevierd.
ik zing lekker m'n liedje en ontvang het applaus. De volgende melodie klinkt door de zaal en ik begin te zingen. Dit lied vind ik iets moeilijker waardoor ik geconcentreerd me aan de noten probeer te houden.
Als dit lied ook afgelopen is, haal ik even adem en schraap even m'n keel. Ik hoor de tonen van het meest verschrikkelijke lied galmen en mijn ogen zoeken de meest gehaten persoon op dit moment.
''Last Christmas
I gave you my heart
But the very next day you gave it away.
This year
To save me from tears
I'll give it to someone special.'' Ik hoop dat Randy op dit moment in deze zaal zit maar ik kan hem niet zo snel eruit pikken.
''A crowded room,
Friends with tired eyes.
I'm hiding from you
And your soul of ice.
My god I thought you were someone to rely on.
Me? I guess I was a shoulder to cry on.'' Ik herinner me weer aan vorig jaar kerst toen ik Randy op heterdaad betrapte en vervolgens weer probeerde me terug te krijgen, idioot! Mijn ogen schieten naar de deur als ik de herkenbare bos krullen zie en de hemelse groene ogen.
''A face on a lover with a fire in his heart.
A man under cover but you tore me apart, ooh-hoo.
Now I've found a real love, you'll never fool me again.'' Harry blijft even bij de deur staan en gaat dan aan de bar zitten waar nog net een plekje vrij is. Hij blijft naar me kijken en ik voel m'n maag zich omkeren en m'n hart skiped een beat.
Als het lied afgelopen is ontvang ik het applaus en neem even een pauze om te voorkomen dat ik morgen helemaal niet meer kan praten. Harry komt naar me toe en we omhelzen elkaar. Ik werp een korte blik naar Jamie maar went m'n ogen al snel af als ik de pijn in zijn ogen zie.
''Je was geweldig. Ik wist niet dat je kon zingen'' complimenteert Harry me en ik voel dat ik blosjes krijg.
''Dank je, maar ik ben geen Celine Dion of zo hoor''.
''Is ook niet nodig, Sephora Tomlinson kan ook prachtig zingen. Zal ik anders een liedje meezingen''?
''Ja is goed. Baby, it's cold outside is het volgende nummer'' Ik neem aan dat hij kan zingen, anders vraagt hij het niet.
Na een korte pauze stappen we allebei het podium op en veel collega's kijken ons heel verbaast aan. Ik heb om nog een microfoon gevraagd, ondanks dat Dereck daar waarschijnlijk niet al te blij mee is.
De sfeer tussen ons zit er lekker in terwijl we dit zwoele lied zingen. Ik ben gehypnotiseerd door zijn stem terwijl zijn ogen die van mij zoeken en weer afwenden naar de zaal. Om het niet te achterdochtig te maken kijk ik ook vaak genoeg naar de zaal maar mijn ogen worden uit zichzelf naar Harry toe getrokken.
Als dit nummer afgelopen is zingen we samen nog een paar duetten en ik zing nog een paar solo's en dan komt de avond ten einden. De gasten stromen weer weg, de tafels worden afgeruimd en ik heb met Harry afgesproken na de borrel.
''Fijne kerst'' Dereck heft het glas en iedereen doet hem na. Natuurlijk krijg ik vragen wie het was, waar ik hem van kende en of het m'n vriend was. Ik heb alleen maar geantwoord dat het een kennis is die ik via via heb ontmoet. Jamie daar in tegen kent me goed genoeg om te weten dat het anders is.
''Ik ben blij voor je, echt waar'' zegt hij en ik kan niks anders doen dan hem omhelzen. Ik weet dat het meest pijnlijke is dat je iemand geluk toewenst met een ander terwijl je zelf heel veel van diegene houd.