~Fifteen~

Pauze, het leukste van dit werk. Misschien hoor je me wel regelmatig klagen, en het is ook geen geweldige baan, maar ik heb tenminste werk. Als ik m'n telefoon hoor gaan, neem ik die op en hoor de vertrouwde stem van m'n moeder.
''Hey meis'' groet ze me en ik krijg een glimlach op m'n gezicht.
''Hoi mam, hoe is het''?
''Goed hoor schat, fijne kerst alvast'' hoor ik haar stem aan de andere kant van de lijn.
''Dankje, jullie ook. Hoe is het met papa''?
''Druk, maar we kunnen het wel hanteren'' ik hoor de lijn weer storen. ik heb gister geen tijd meer gehad om een nieuwe telefoon te kopen en om eerlijk te zijn heb ik daar ook geen geld voor.
''Sorry mam, je valt steeds weg'' probeer ik duidelijk te zeggen als ze me iets verteld maar de helft niet kan volgen. ''Nee,- hé wat? Nee ik kan geen nieuwe kopen,- wat? Ow dankje. Nee, ik moet nu weer werken. Kus aan papa'' ik druk het rode hoorntje een paar keer in voordat die het gesprek beëindigt. Aangezien m'n moeder het waarschijnlijk wel weer druk heeft, ik weer moet werken en m'n stomme telefoon het niet doet, kan ik beter niet te lang praten.
''Wie was dat''? Jamie komt naast me zitten.
''M'n moeder'' antwoord ik en stop het laatste brood in m'n mond.
''Komt ze hier heen met kerst''?
''Nee, te druk. Ik ga naar een feest en ik ben gevraagd om tweede kerstdag hier te zingen, dus ik heb ook geen tijd voor haar'' ik mik op de prullenbak maar helaas komt die ernaast.
''Ga je vanavond nog wat doen''? Jamie kijkt me aan en ik haal m'n schouders op.
''Nee, zo speciaal is het vanavond toch niet''? ik gooi het in de prullenbak en kom naast hem zitten.
''Het is kerstavond, dat is net zo speciaal als de kerstdagen zelf. Vanavond gaan we naar m'n moeder om kerstavond te vieren, heb je in om mee te gaan''?
''Lijkt me leuk'' ik heb toch niks anders te doen.''Ik moet alleen wel even eerst naar huis, anders denkt Laika dat ik haar in de steek laat''.
''We hebben alle tijd. Jammer dat m'n broertje allergisch is, anders hadden we haar mee kunnen nemen''. Ik kijk op de klok en zie dat ik weer aan het werk moet.
''Spreken we na het werk dan af bij de personeelsuitgang''? Jamie knikt en ik haast me naar binnen.

''Het was erg lekker'' complimenteer ik Jamie's moeder en help Jamie met de borden naar de keuken. Als we samen in de keuken staan valt er een ongemakkelijke stilte. Al de hele avond zit Jamie me al te signen, maar ik weet niet wat ik ervan moet denken.
''Sephora'' Als Jamie m'n hele naam zegt, weet ik dat het serieus is.
''Jamie'' ik kijk hem aan.
''Wat zou je er van vinden als, nou ja, jij en ik,-''
''Samen waren''? ik schrik een beetje van m'n eigen worden maar ik houd van directheid.
''Ik hou van je Sephor'' zegt hij zacht en ik voel meteen een schuldgevoel opgekomen.
''Ik hou ook van jou Jamie, maar als een vriend, en alleen als een vriend'' antwoord ik direct en hij knikt kort. Ik voel me rot voor hem, maar ik kan ook niet tegen hem gaan liegen. De waarheid is nou eenmaal hard.