~Thirteen~

Ik sluit zacht de personeelsdeur achter me in de hoop dat Dereck me niet opgemerkt heeft. Ik voor m'n werk Laika aan het uitlaten totdat de riem brak en wegvluchten. Ik heb zeker een kwartier achter haar aan gezeten en met behulp van m'n buurvrouw heb ik haar uiteindelijk te pakken gekregen. Daarna moest ik met haast naar m'n werk lopen zonder op m'n bek te gaan aangezien de sneeuw begint te dooien en het glad is.
''Je bent weer lekker op tijd. Wees blij dat Dereck druk in gesprek zit'' hoor ik Jamie zonder dat hij opkijkt.
''Doe maar gewoon alsof ik er al de hele tijd ben geweest'' antwoord ik, pak een dienblad en loop de deur door naar het restaurant en begin bestellingen op te nemen.

''Sephora, kan je de bestelling van tafel 11 ophalen alsjeblieft'' vraagt Grace, een andere serveerster aan me.
''Sure'' antwoord ik maar ik heb al snel spijt als ik zie wie er aan die tafel zit. ''Goedemiddag, kan ik uw bestelling opnemen''?
''U nog wel. Sephor, ik weet dat het een tijd geleden is maar zoveel ouder ben ik toch niet geworden'' ik durf Randy amper aan te kijken maar ik zie wel dat hij helemaal alleen is.
''Wat je zegt, het is een tijd geleden. Kan ik de bestelling opnemen''? bits ik hem toe en sta al klaar met m'n kladblok en pen.
''Luister, we zijn vorig jaar niet zo goed uit elkaar gegaan'' En dat nog zacht uitgedrukt. ''Maar we kunnen het toch weer opnieuw proberen''? En daar komt hij een jaar later mee...
''Ja alles kan. Koffie kan, thee kan. Zeg het maar'' ik neem zijn bestelling op en als ik naar de keuken ga om die door te geven voel ik zijn ogen in m'n rug branden.
''Je bleef lang bij tafel 11 staan'' Jamie kijkt door het raampje naar Randy die nu op z'n mobiel aan het spelen is.
''Dat is die idioot die me vorig jaar zo heeft laten zitten. Hij komt er pas een jaar later mee dat we het nog een keer kunnen proberen'' mopper ik.
''Ja een jaar te laat'' Jamie giet weer wat boter in de pan en begint aan een omelet. Ik loop weer het restaurant in en zie dat Harry aan een tafel gaat zitten. Voordat Grace zijn bestelling op kan nemen vlucht ik naar zijn tafel.
''Goedemiddag, kan ik je bestelling opnemen'' Harry kijkt naar me op en ik zie een glimlach zijn gezicht sieren en een twinkeling in zijn ogen.
''Dus hier werk je''? ik knik en neem dan zijn bestelling op.
''Is het een beetje leuk werk''? vraagt hij voordat ik weg wil lopen en ik haal mijn schouders op.
''Er zijn net als elk werk mensen die je niet leuk vind. Wil je een hopeloze ex zien? Kijk dan naar tafel 11'' wijs ik hem met mijn ogen aan en ga weer naar achter om de bestelling door te geven en die van Randy op te halen. Het was duidelijk dat Harry met me wou praten, het is maar dat mijn baan me heilig is.

Ik loop de galerij over en stop bij mijn appartementje. Ik hang over de reling heen die bedekt is met natte sneeuw en geniet even van de frisse wind en de lichtjes van het centrum van Londen. Ik draai de sleutel om en haal de post van de mat. Ik trap m'n schoenen uit en loop naar binnen. Zonder Laika te begroeten, blader ik door het stapeltje. Stomme reclame, stomme reclame. Ik stop bij een envelop. Ik scheur het open en haal een kerstkaart eruit. Fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar, Randy.
Ik weet niet hoe snel ik die op de tafel moet gooien en pak er meteen een papiertje bij. Dit kan ik maar meteen duidelijk maken. Ik doe het papiertje in de envelop met de kaart erbij, plak het dicht en ik kijk naar Laika die met gespitste oortjes naast me staat en me met haar bruine bambi ogen aankijkt.
''Zit om naar buiten te gaan en Randy het duidelijk te maken''? Laika huppelt naar de gang en springt tegen de deur op. Ik trek m'n schoenen weer aan, lijn Laika met een stukje touw wat ik van de buurvrouw heb gekregen, aan en sluit weer de deur achter me.