~Ten~

''Ik moet gaan, Laika heeft inmiddels ook honger gekregen'' ik sta op en loop naar de gang om m'n snowboots aan te doen.
''Ik moet ook gaan. Zal ik anders meelopen''? bied Harry aan, maar ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Iets in mij spreekt het tegen maar het is misschien ook wel prettig om een keer iemand mee te hebben.
''Is goed'' antwoord ik en lijn Laika aan.

''Wil je anders nog iets drinken''? vraag ik al we voor m'n flatgebouw gestaan.
''Nee dankje, het word voor mij ook tijd om naar huis te gaan. Fijne kerst''. Als Harry weg wilt lopen, trekt Laika iets te enthousiast aan de riem waardoor ik naar voren val en in plaats van dat Harry me opvangt glijd hijzelf ook uit waardoor ik boven op hem val. Nu pas valt het me op dat hij smaragdgroene ogen heeft. Prachtig.
''Sorry, Laika was iets te enthousiast'' Ik sta snel op en help hem overeind.
''Geef de hond maar de schuld'' lacht hij en ik voel me rood worden.
''Ik ben echt een kluns'' mompel ik.
''Je bedoelt bijzonder'' verbeterd Harry en even voel ik de grond onder me vandaan zakken.
''Thanks'' mompel ik en ik trek zacht aan de riem als tegen dat we naar binnen gaan. ''Nog een fijne kerst''.

Sinds Harry tegen me gezegd heeft dat ik bijzonder ben, ben ik helemaal van m'n apropos. Ik zet de radio aan die meteen vrolijk kerstliedjes begint te spelen. Laika ligt uitgeteld in haar mand en als ik de oven hoor piepen loop ik op een drafje naar de keuken. Ik haal de plaat eruit en kijk tevreden naar m'n kerstkoekjes. Voor iemand die zelfs water aan laat branden zijn ze nog goed gelukt.
Ik hoor m'n mobiel gaan en loopt naar de woonkamer om die op te nemen.
''Met Sephora Tomlinson''.
''Heey, met Harry'' m'n hart slaat een slag over bij het horen van zijn stem. Zo engelachtig gewoon.
''Heey, hoe is het''? vraag ik.
''Goed hoor, met jou? Ik heb je nummer van Sissi gekregen'' oh my god, hij heeft dus gewoon om m'n nummer gevraagt. Met andere woorden, ik interesseer hem.
''Ook prima. Kan ik je in ieder geval bereiken wanneer het nodig is''. Nadat ik dat heb gezegd kan ik mezelf wel voor m'n kop slaan.
''Heb je zin om vanmiddag mee te gaans schaatsen op de nieuwe schaatsbaan''?
''Prima'' antwoord ik zonder na te denken.''Lijkt me heel leuk''.
''Zie ik je daar dan''? ik antwoord dat het goed is en ik weet niet hoe snel ik moet ophangen. Ik kan het niet laten en begin fangirl-end door de kamer te dansen waardoor Laika meteen uit haar verschoning springt en luid blaffend tegen me op te springen. Als ik bijna omval omdat ik tegen de salontafel aanstoot, ben ik me pas bewust wat voor idioot ik ben. Grijp jezelf bij elkaar Sephor, we gaan gewoon schaatsen als vrienden. Waarschijnlijk heeft hij zelf niks anders te doen.