Waarom?

Altijd heb ik moeten doen alsof er niets aan de hand was,
Om mijn familie niet teleur te stellen.
Waarom mag ik niet gewoon vertellen dat ik elke dag met buikpijn naar school ga?
Waarom mag ik niet zeggen dat mijn haar uitvalt van de stress ?
Waarom moet ik het geheim houden?
Schamen jullie je voor mij soms?
Maar natuurlijk...
Ik moest dat meisje maar weer zijn.
Dat meisje met vrolijke babbel en die lieve lach.
Maar papa en mama... ik ben nu groot.
Maar ze maken me helemaal kapot.
De namen die ze me gaven..
Die zullen nog altijd in mijn hoofd achterblijven ook al gaat het nu zo goed..
Nooit zal ik weer hetzelfde zijn.
Ik ben dat meisje dat te vroeg volwassen is geworden.
Nooit een goede kans gekregen om mezelf te vinden.
Wie ik wil zijn, en wat er van me verwacht zal worden.
Alles was fout in hun ogen.
Maar waarom..?