Dit is een stuk uit mijn oude dagboek.
Geschreven op 3 oktober 2011.

Lief dagboek,
Over een paar dagen word ik alweer 13.
Ik weet niet of ik daar wel naar uitkijk...
Ik bedoel.. ze hebben me op mijn 12de verjaardag ook gepest.
Waarom zullen ze dat nu niet doen?
Niemand hoort me, zelfs mijn ouders niet.
Ze snappen het niet , ze hebben het nooit meegemaakt.
Ook niet bij mijn broer..
Ze doen alsof alles zo simpel is.
'Kom maar voor jezelf op, negeer ze.' Dat soort dingen vertellen ze mij.
Maar bijna alle eerste klassen zijn tegen mij gekeerd.
Ik heb slechts 1 vriendin, en zelfs zij kan mij niet beschermen.
Ik voel me zo eenzaam lief dagboek..
Ik wil weer kunnen praten zoals vroeger en niet de mond gesnoerd worden..
Ik wil weer kunnen lachen in plaats van te huilen..
Help mij.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen