~Six~

Het is vandaag weer ijzig koud en de lucht staat weer aardig grijs. Ik sluit de balkondeur en zet de kachel wat hoger. Ik kruip op de bank terwijl Laika in haar mand ernaast ligt te slapen en ik zet de tv iets harder. Ik hoef vanavond pas te werken, maar het is nogal saai aangezien iedereen dan overdag aan het werk is en 's avonds vrij. Ik kijk naar de familiefoto's die op het dressoir staan en mijn oog valt op oma Tomlinson. Misschien dat ik vandaag samen met Laika even bij haar langs ga. Sinds opa overleden is, is ze een beetje eenzaam. Bovendien is ze dol op Laika, en Laika natuurlijk ook op haar.

''Hallo kind''.
Ik trek m'n snowboots uit en Laika rent de woonkamer in.
''Hoi oma'' ik geef haar een kus op d'r wang en hang m'n jas over de stoel zodat die kan drogen. ''Sorry dat ik wat later ben dan we hadden afgesproken. Normaal doe ik er altijd met de trein 1 uur en 38 minuten over, maar door de sneeuw zijn dat 2 uur geworden''. Ja, het is een hele survival om bij m'n oma in Doncaster te komen.
''Geeft niet kind. Wil je warme choco''? ik knik uitbundig en Laika begint gulzig te drinken uit het bakje met water wat m'n oma had neergezet. Ik plof neer op de bank die zo zacht is dat je er in zakt.
''Hoe is het met je''? m'n oma zet de choco voor me neer en komt naast me zitten.
''Goed hoor'' antwoord ik en ik pak de mok met warme choco en blaas erin. ''Met u''?
''Met mij ook goed hoor. Wat eenzamer dan normaal, maar zo is het leven''. Oké, ik heb wel enorme respect voor oma dat ze toch zo sterk blijft staan. Ik ben alleen maar gedumpt, ook al was het niet de beste manier, maar ik heb af en toe het idee dat ik beter dood kan gaan.
Laika kijkt mijn oma met bietsende ogen aan en ze krijgt een nootje.
''Oma, u hebt toch we het idee dat dat niet goed is voor honden''? ik neem een nipje van m'n warme choco.
''Ach, het is kerst. Dan is voor niemand iets goed, met al die oliebollen en die alcohol'' ik glimlach en geniet van de lachrimpels rond haar ogen. Precies m'n vader.