002'

Celaya May Cender

Zoals gewoonlijk heb ik gewoon school. Het is maandag en we zitten in de Pathologie les, ik haat dit vak. Justin zit naast me, voor me zitten Sarah en Barbara.
Hopeloos staar ik uit het raam, Austin is al 2 weken niet op school geweest. I kinda miss him. 'Hallo? Joehoe?' Hoor ik Justin zeggen met zijn hand die voor me gezicht zwaait. Ongeïnteresseerd draai ik m'n hoofd en kijk hem aan. 'What's up?' Justin kijkt me vragend aan. 'What's up met jou bedoel je? ik zucht. 'I just miss him' Hij kijkt me verbaasd aan. 'Who? Austin?' Ik knikte. Justin slaakt een diepe zucht. Ik weet dat hij hem niet mag maar hij betekende zoveel voor me, ondanks dat hij me sloeg en van alles beviel. Ik werd hard uit me gedachten getrokken door de bel, Finally!
Snel pakte ik mijn boeken in en liep naar mijn kluisje, daar dropte ik mijn boeken en pakte andere. Ik bekijk me haar in de spiegel en sloot de kluis weer.
De gangen stonden vol met leerlingen, zachtjes wurm ik me erdoor heen en ga ergens in de aula aan een tafeltje zitten. Niet veel later voel ik twee sterk getrainde armen om me heen, it was Justin. 'Hello allerliefste mooiste bestfriend van me' Zei hij op een schattige toon. 'Hi klerenkast'. Hij keek me droog aan. 'Ja als je nog meer traint kan je me voortaan wel dragen naar school' Hij lachte en nam een hap van zijn appel.
'Wil je wat eten?' Vroeg hij opeens. 'No thanks i'm good' Antwoorde ik terwijl ik mijn fles water uit m'n tas ruk. Hij knikte.
'Justin, wil je dalijk met me naar de film?' 'Yeah sure, welke?' 'I don't really care, ik wil niet thuis zijn' Hij knikte 'I understand' en glimlachte naar me.
'Kunnen we daarna wat gaan eten? Naar een restaurant ofzo?' 'Ja natuurlijk' ´Fijn´ zeg ik glimlachend.
Onopgemerkt staar ik naar mijn arm, waar je een vage blauwe vlek nog net zag verschijnen. Ik zucht en drink wat van mijn fles water.
Justin keek me vragend aan. 'Are you sure that you're okay?' Ik glimlach 'I'm Always okay, you should know that by know' en ik duw hem zachtjes.
Hij glimlacht breed 'Okay okay, you've got me'. Ik knik opnieuw 'I Always do, klerenkast'
Opnieuw gaat de vervelende bel en ik sta op. 'Let's go'. Justin knikt en staat op.
Rustig lopen we de gangen door totdat ik Austin daar zie staan en ik sta stil net een ijspop.
'He's back!'

Na Austin te hebben gezien, zit hij weer naast me tijdens Biologie, zijn lievelingsvak. I've missed him so much.
Hij schenkt me een glimlach en legt zijn hand op mijn bovenbeen waardoor ik mijn hand op die van hem legde. I'm happy.
Vanuit mijn ooghoeken zie ik hoe boos Justin naar Austin kijkt. He doesn't like him. Eventhough Justin's my best friend, he can't choose my Boyfriends.
Ik word uit mijn gedachte getrokken en kijk Austin gelukkig aan die de grote bloedsomloop aan het uitleggen is voor de klas.

Eindelijk zijn we uit en ik geef Austin een kus. 'I gotta go, see you tommorow' en ik laat zijn hand los. Hij pakt mijn hand weer vast 'Wat ga je doen dan?'
Ik aarzel even een momentje, maar zeg het toch. 'Ik ga iets doen met Justin.' Hij kijkt bedenkelijk 'Why?'. Ik kijk hem verward aan. 'Uhm, omdat hij me beste vriend is?'. Austin zucht. 'Alright, fine I've shit to take care of anyway'. Hij laat mijn hand ruw los, stapt zijn auto in en scheurt weg met 2 van zijn "vrienden".
Als een eenzaam eendje kijk ik hem na, hoe kan ik van iemand houden die mij niet eens goed behandelt?
Ik wuif het weg en hoor een claxon geluid. Ik draai me om en zie dan Justin's auto. Ik glimlach en loop naar zijn auto toe. Hij rolt zijn raam open 'You ready?' ik knik. 'ofcourse i am' en dan loop ik naar de passagiers kant en stap ik in. Ik zie hoe hij zijn Rayban zonnebril op een stoere manier op doet. Wat me doet glimlachen. Ik klik mijn gordel vast en zet het muziekje een tikje harder...