~Five~

Als ik het alarm op m'n mobiel hoor gaan zet ik die af en slinger mijn benen uit bed. 8 uur opstaan en om 9 uur op het werk zijn, wie verzint dat? Ik slof naar de keuken om koffie te zetten en ik geef Laika voer.
Als ik de telefoon hoor gaan slof ik met m'n koffie naar de woonkamer en neem op.
''Rise and shine'' zegt Sissi vrolijk en ik gaap.
''Morgen. Hoe kan jij 's morgens zo vrolijk zijn''?
''Ik denk gewoon aan de leuke dag die ik ga beleven'' antwoord ze.
''Ik ga vandaag zo'n leuke dag beleven. Zeurende klanten bedienen en de hele tijd heen en weer lopen'' zeg ik sarcastisch en ik neem een slok koffie.
''Oké, het werkt dus niet bij iedereen'' ik rol met m'n ogen en neem nog een slok. ''Maar heb je zin om in je pauze een broodje te halen bij die lekkere bakker'"? stelt Sissi voor.
''Ja is goed. Ben ik in ieder geval even weg van de zaak'' antwoord ik.
''Is goed. Half 1 bij je voor de deur''? Ik antwoord dat het goed is en we nemen afscheid.
Ik drink de laatste slokken op en smeer dan m'n ontbijt. Ik kleed me aan en met het broodje in m'n hand laat ik beneden op het grasveldje Laika uit. Ik zet haar weer binnen en ben ik me een weg door de sneeuw te maken naar m'n werk.

Ik trek m'n muts wat meer over m'n oren en ik wacht op Sissi terwijl de sneeuwvlokken zacht neervallen. Het heeft weer erg veel gesneeuwd de laatste dagen en waarschijnlijk is het nog lang niet voorbij. Uiteindelijk komt Sissi aangerend, of nou ja, zover je kon rennen zonder heel hard op je bek te gaan.
''Sorry, ik had een opstopping'' verontschuldigd ze zich en ik glimlach als gebaar dat het niet erg is. We banen ons een weg naar de bakker die twee straten verderop zit. Ik heb drie kwartier pauze dus dat moet lukken. Ik kijk naar boven waar het gestopt is met sneeuwen en nu strak en helder is.
''Maar hoe is het nu met je? Je bent zo down en stil'' vraagt ze dat nu serieus?
''Misschien dat ik er toch een beetje last heb van vorig jaar. Ik voel me gewoon een beetje eenzaam omdat bijna niemand echt tijd voor me heeft'' antwoord ik eerlijk.
''misschien voelt het alleen maar zo, maar zijn er mensen die wel tijd voor je hebben''.
''Ach, gister heeft Romy gebeld, maar nadat ik uitgelegd had dat ik alleen een beetje moe was, moest ze weer weg. Ze had het te druk met haar vriend''.
''Maar ze heeft wel de tijd gehad om je op z'n minst te bellen. Dat betekend dat ze nog wel aan je denkt, toch''? misschien had Sissi wel gelijk en overdrijf ik het. Als we de bakker binnen komen word ik door de warmte gegroet en de heerlijke geur van versgebakken brood. We lopen naar de woonbank waar allemaal verschillende gebakjes en broodjes achter glas liggen.
''Kan ik jullie helpen''? hoor ik iemand achter de toonbank vragen als ik opkijk, kijk ik recht in twee vel groene ogen.
''Hey Harry, dit is trouwens m'n vriendin Sephora. Die vriendin die je ook hebt uitgenodigd'' stelt Sissi me maar meteen voor en ik geef hem een hand. Ik verlies een oogcontact en ik ben even heel diep in gedachten verzonken. ''Ik neem een koffiebroodje. Jij Sephor''? vraagt Sissi en ik kom weer op de bewoonde wereld.
''Ik neem er ook wel één'' antwoord ik zacht en Harry pakt twee koffiebroodjes in. We betalen ieder onze eigen en ik werp hem nog een laatste blik. Als hij naar me glimlacht en ons een fijne dag wenst voel ik een verlegen bui opkomen en ik schenk hem een glimlach terug.
''En, wat vond je van hem'' vraagt Sissi als we buiten staan. Ik haal m'n schouders op.
''Ik weet alleen z'n naam. Verder weet ik niks''.
''Maar je weet toch wel of je hem aardig of leuk vind''?
''Sissi, hij is vriendelijk tegen al z'n klanten. Misschien weet ik het op het feest'' antwoord ik snel en neem een hap van m'n broodje.