4-----
Mijn vader werpt me nog een woedende blik toe en verdwijnt. Ik zucht en loop mijn 20 kilometer uit. Ik wrijf met een handdoek het zweet van mijn gezicht en kijk rond. Al snel verschijnt er een lief uitziende jongen voor me. "Hoi nieuwe" grijnst hij. "Mevrouw de nieuwe" voor jou antwoord ik zonder nadenken. "Sorry, Alex" zeg ik er snel achter. Hij grinnikt "Tom" zegt hij terwijl hij zijn hand uitsteekt om mijn hand te schudden. Ik negeer zijn hand en trek hem direct in een knuffel. Traag beantwoordt hij mijn knuffel. Ik verbreek snel de knuffel wanneer ik iemand mijn naam hoor roepen. Ik draai me om en probeer zo snel mogelijk de veroorzaker van het geluid te vinden. Ik vind de ogen van mijn kwaad kijkende vader. Ik slik en raap snel mijn spullen bijeen terwijl ik naar hem loop. "Wat was dat" vraagt hij bars. "Een mede-slachtoffer ontmoeting" antwoord ik gepikeerd. "We gaan naar huis" mompelt hij terwijl hij me een vernietigende blik toewerpt. Ik knik en loop achter hem aan. Ik stop bij naast Tom om zogezegd gewoon mijn trui aan te doen. "Hope I'll see you again" mompel ik. Hij knikt en steekt zijn hand op voor een high-five. Ik sla snel tegen zijn hand en loop op een drafje achter mijn vader aan. "Ik heb je in de gaten gehouden, Percy denkt dat je er klaar voor bent' vertelt hij wanneer we in de auto zitten. Ik knik en zucht wanneer hij weer een binddoek in mijn handen duwt. Ik bind hem voor en zoek in mijn zakken naar mijn Iphone. Blind zet ik hem aan en laat de muziek mijn oren binnen stromen. "Heb jij nu juist blind je muziek aangezet" vraagt mijn vader verbaasd. "Ja, tuurlijk het is een automatisme" antwoord ik niet begrijpend waarom hij de vraag stelt. Wanneer hij na een lange tijd nog altijd niets heeft gezegd haal ik mijn schouders op en beweeg ritmisch mee met mijn muziek. Ik ga er zo in op dat ik niet eens merk dat de auto stil staat tot mijn vader zijn deur dicht knalt. Voorzichtig haal ik de blinddoek van mijn ogen en stap uit zonder mijn ogen open te doen wetend dat mijn ogen nog niet tegen het overvloedige licht kunnen. Ik laat een opgeluchte zucht ontsnappen wanneer ik mijn kamer binnenloop. Ik haal mijn douche benodigdheden uit een slenter naar de badkamer. Traag kleed ik me uit, een opgeluchte zucht verlaat mijn mond wanneer ik wordt bevrijd van mijn sportbh. Wanneer het water warm genoeg is ga ik onder de straal staan en poel al het zweet van me af. Ik sluit mijn ogen en begin mijn haar en de rest van mijn lichaam in te zepen. Ik schrik wanneer ik een kreun hoor. Mijn ogen schieten en ik moet mijn best doen om niet over mijn nek te gaan door wat ik zie. Daar op de wc zit mijn vader zich af te trekken terwijl hij me zit aan te staren. "Doe verder" beveelt hij. "Maar" stamel ik. "Doen of je zult zwaar gestraft worden" ik slik en probeer zijn gekreun te negeren terwijl ik me zelf verder inzeep. "Dat kan beter of moet ik je komen helpen" roept mijn vader kwaad. Ik sluit mijn ogen en probeer hem te negeren.
Er zijn nog geen reacties.