002. Louis Tomlinson & Harry Styles

Toch was het erg leuk met Harry is de, gootsteen. Een beetje raar om dat te zeggen want normaal heb je geen plezier in een gootsteen. 'Harry vind Louis aardig!' roept het half naakt jongentje die zich aan het afdrogen is. 'En ik vind jou ook aardig mijn liefste Harry' zeg ik en ik maak een raar sprongetje waardoor we elkaar raar aankijken. 'Loubear... Mag Harry zijn kleding?' vraagt de jongen in de theedoek. 'Tuurlijk' zeg ik en ik gooi zijn kleding op hem en hij kijkt me nep boos aan. 'Harry gaat naar bedje.. W..waar kan Harry slapen?' vraagt Harry, ik ga hem ooit nog eens vragen of ik hem taal lessen kan geven. 'Ga naar boven en dan de tweede deur rechts, het is naast mijn slaapkamer.' zeg ik en Harry knikt en loopt naar boven

Harry pov:

'Ga weg je bent niks waard domme kat!' ik schrik en kijk om, Louis vind me niet aardig? Natuurlijk ik ben het gewend maar ik vond hem echt aardig. Opeens voel ik een stomp in mijn buik waardoor ik op de grond val. Bloed komt langs me neer en Louis blijft me maar schoppen, slaan, krabben en stompen. 'Dacht je echt dat ik vrienden wou zijn met een kat? Een vuile kat? Die horen op straat KATTEN HOREN OP DE STRAAT TE LIGGEN!' schreeuwt Louis en hij duwt me de weg op. 2 grote koplampen komen op me af. Alles voor me word zwart. Gevoelloos, duister, niks voelt meer goed Louis vind me dus niet aardig en is al helemaal niet verliefd op me zoals ik verliefd ben op hem. Na een tijdje word ik wakker en verlaat een eenzame traan mijn ooghoek, snel gevolgd door meer. Ik zit recht op en kijk naar een witte ziekenhuis muur. Ik weet wel dat ik in een ziekenhuis ben, ik weet wel wat er is gebeurd, ik crashte in een auto. Ik ga weer liggen en ik voel nog een laatste klap op mijn gezicht.

Geschrokken word ik wakker. Ik ren naar beneden waar ik Louis tegen kom. 'L..oubear! Harry bang, H..harry slechte droom' zegt ik en ik spring op Louis zodat hij me vasthoud onder mijn boven been en ik mijn hoofd rustig tegen zijn schouder leg.