Een voor allen en allen voor een?

Zijn zij mijn broers.Waarom wist ik dat niet?Wisten zij er vanaf?Mijn moeder werd ongeduldig van mijn vragen dus stopte ik er maar mee.Ik ga jullie trainen.Zei ze.Zoals de drie musketiers?Vroeg Bert.Of zoals de vier,kun je niet goed tellen.Zei Tom.Hey rustig aan het is niet omdat we broers zijn dat je elkaar dom mag noemen hé.Zei Dirk.Het was een heel dramaspel dat moeder na een tijdje toch opgelost kreeg.Ook al waren het drie broers en ik een meisje.Ik voelde me ineens helemaal thuis.Helaas was het bijna tijd om te gaan.We konden niet veel meer doen.We besloten om onze wapens waar ik het meest uitgelaten over was,volgende keer te kiezen.We kregen wel de opdracht mee om zo normaal mogelijk te doen.En dat is een groot probleem als je gemeen moet doen tegen je broers en verliefd op je andere broer.Het werd telkens een moeilijkere opgave als je der steeds meer en meer over dacht.Maar ik moest het doen.Want volgens moeder kwamen Animal en Blue anders in gevaar.Toch verlieten we het boek en beloofden we elkaar dat we morgen zouden terugkomen.Ookal al zouden we weer anders doen tegen elkaar,we zouden ooit voor elkaar het vuur in gaan,daar droomde ik nu van.Het is heel moeilijk om mensen die je vroeger haatte meteen als broers te zien.Ik begreep nu wel waarom ik me zo aangetrokken voelde naar Tom toe.Omdat we broers waren.Ik snapte dan niet waarom ik me dan niet aangetrokken voelde tot Dirk en Bert,was dat omdat ze gemeen deden tegen mij.Deden ze misschien gemeen tegen mij omdat ze zich aangetrokken tot mij voelde en ik 'verliefd' was op Tom.Wat het ook was ik moest gewoon zo normaal mogelijk doen,ik ging van de drie musketiers naar de vier.Want zij weten vanaf nu niet alles meer over mij.Zou onze vriendschap eraan kapot gaan?En ben ik nou een fee of niet?Al snel bereikte ik het klaslokaal ik zette mijn mimiek op en keek nepverliefd naar tom,hij moest lachen.Waardoor ik ook de slappe lach kreeg gelukkig waren Blue en Animal er nog niet.Tot dat Tom het teken deed dat ze binnen kwamen.O Tom wat ben je zo grappig.Ik kon mijn lach bijna niet inhouden maar dacht toen terug aan de woorden van moeder.Het was serieus,ze mochten het niet doorhebben.Dus bleef ik verliefd naar hem staren,hij knipoogde naar me en ik deed alsof ik warm werd vanbinnen.Het werkte blijkbaar want Blue keek naar Animal en kwamen naar me toe.Je hebt toch gezien dat hij een player is zei Blue.Wat?Ach Blue je plaagt me maar.Je weet dat ik hem leuk vindt.Jij hebt rune dus waarom commentaar leveren op tom.Animal en Blue keken elkaar vebaast aan.Gaat het wel met je?Ja tuurlijk.Blue kreeg opeens een idee.Onlangs nog bij de directeur gegaan.Haar vraag gaf mij een idee.Ja net nog,ik ben alleen vergeten waarom.Maar wat maakt het uit ik ben gelukkig ik heb jullie en Tom.Ik gaf hem een kus op de wang.Hij draaide zich om en kuste me op de mond.Kom Animal we gaan voor ze gaan tongzoenen.Maar Blue je ziet toch dat ze zichzelf niet is.Ssst Animal dat weet ze zelf niet.En ze verlieten het lokaal.We stopte onze kus.Goed gedaan zeiden Bert en Dirk die het zaakje heel de tijd in de gaten hielden we gaven elkaar een high five.Maar alsof het lot ons het zo moeilijk mogelijk wou maken zag ik dat Blue en Animal weer binnen wouden komen.Gelukkig kreeg ik een idee.sla me fluisterde ik naar Dirk.We deden het natuurlijk alsof.Maar omdat Bert een klapgeluid maakte leek het echt.Plus met mijn mimiek.Auw.Zei ik mijn gezicht werd rood.En Dirk zei om het zo erg mogelijk te maken:Dat verdien je!Ik rende huilen de kamer uit en ging naar mijn kamer.Het deed echt pijn om te liegen tegen hun maar ik kon niet anders.Ik hoorde Blue en Animal af komen en ik liep naar de badkamer en deed water langs mijn ooghoeken zodat het leek alsof ik echt huilde en liet me op bed vallen.Blue en Animal kwamen ongerust binnen.Gaat het?Ik snikte en zette me rechter op mijn bed.Ja ....het gaat wel mijn wang doet alleen zo'n pijn.Je gezicht is helemaal rood van het huilen.Ach zei ik.Het zijn pestkoppen ik ben ze gewoon.Blue zei tegen Animal,ze is echt haar geheugen kwijt dit moeten we tegen Irene zeggen.Wie is Irene zei ik .Hmm niemand zeiden ze maar we moeten gaan daag Air.Het was gelukt maar ik wou hen niet meer voorliegen,ik besloot om veel in " de bibliotheek rond te hangen"s'avonds laat.Dan kwam ik hun weinig tegen.Tijdens de lessen kon ik weer gewoon opletten.Tuurlijk haalde Tom Bert en Dirk nu ook een beetje betere punten maar dat was ook alles.Het leek weer allemaal gewoon te gaan.Maar Tom,Bert,Dirk en ik wisten dat het juist niet zo was.