Foto bij Page 117 - Jay

Voordat je je gaat afvragen waarom ik dit hoofdstuk nu pas activeer terwijl ik het al eerder geschreven had:
- Vrijdag zat ik een beetje aan AWS te schrijven.
- Zaterdag ook, tot ik me halverwege de dag zo'n beetje herinnerde dat ik nog superveel huiswerk had...
- Toen heb ik ongeveer de rest van mijn weekend huiswerk gemaakt (op slapen, eten en af en toe een kleine pauze na). I'm not even kidding, het was echt heel erg :c
Ik denk dus dat niet dat er voor volgend weekend nog een nieuw hoofdstukje gaat komen, so I'm sorry :c maar daarna heb ik vakantie, dus ik hoop dat ik dan weer wat meer kan schrijven c:
Dit is weer een vrij kort stukje (haha, 1000 woorden, een tijdje geleden zou ik dat nog lang vinden. Het is eigenlijk ook niet kort, maar het voelt voor mij een beetje kort, omdat er niet zo veel gebeurt.) But I hope you like it c:

P.s. Ik weet dat die foto daarboven vaag is, maar ik wist niet zo goed wat voor foto ik hierbij zou doen, dus ik heb maar een eigen vakantiefoto gebruikt ^^

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Reageer (10)

  • Summerday

    Prachtig(huil)

    1 decennium geleden
  • Smeerkaas

    Voordat je je gaat afvragen waarom ik dit hoofdstuk nu pas activeer terwijl ik het al eerder geschreven had:
    - Vrijdag zat ik een beetje aan AWS te schrijven.
    - Zaterdag ook, tot ik me halverwege de dag zo'n beetje herinnerde dat ik nog superveel huiswerk had...
    - Toen heb ik ongeveer de rest van mijn weekend huiswerk gemaakt (op slapen, eten en af en toe een kleine pauze na). I'm not even kidding, het was echt heel erg :c

    Wauw, jouw leven ziet er ongeveer hetzelfde uit als het mijne. (met het kleine verschil dat ik niet jouw verhalen schrijf, maar dat ik zelfs ook bijna geen tijd meer heb) School is killing me! Ugh. Me don't like it ferry muts. Zie je wat ik daar deed? Insiderrrrrrrrr^^ Ik heb echt medelijden met jou dat je zoveel te doen hebt, hopelijk overleef je deze week nog.
    Ik denk dus dat niet dat er voor volgend weekend nog een nieuw hoofdstukje gaat komen, so I'm sorry :c maar daarna heb ik vakantie, dus ik hoop dat ik dan weer wat meer kan schrijven c:
    Dit is weer een vrij kort stukje (haha, 1000 woorden, een tijdje geleden zou ik dat nog lang vinden. Het is eigenlijk ook niet kort, maar het voelt voor mij een beetje kort, omdat er niet zo veel gebeurt.) But I hope you like it c:

    Doe maar op je gemak, het heeft totaal geen haast. Doe wat je moet doen. Ik zal eeuwig lekker wanhopig wachten op jouw schrijfsels. Een kort hoofdstukje? Wow, meen je dat nu echt? Sommige mensen raken nog niet eens aan driehonderd woorden, niet zagen hee. Haha, als ik eens iets moet schrijven is mijn hele tekst gewoon vol onzin en waarin niet zoveel gebeurt. Bijna niets zelfs. En bij jou gebeurt er nooit echt niets, er zit altijd wel iets van mooie levenslessen in. Tuurlijk ga ik het leuk vinden om dit stukje te lezen, daar mag je echt wel zeker van zijn.
    P.s. Ik weet dat die foto daarboven vaag is, maar ik wist niet zo goed wat voor foto ik hierbij zou doen, dus ik heb maar een eigen vakantiefoto gebruikt ^^

    Heerlijk dat je echt zo een vakantiefoto van jezelf hebt gebruikt. Staat de foto eigenlijk recht? Ik heb zo de neiging om mijn hoofd te draaien zodat ik de afbeelding op een andere manier zie. Mooie foto trouwens. Ik moet ook echt eens naar Amerika gaan in mijn leven...

    Mooi lied, volgens mij kende ik het nog niet. Dank je wel om mijn leven wat kleurrijker te maken en me deze muziek te leren kennen. Oww, ik had echt tranen in mijn ogen toen ik naar dat 'frozen' gedeelte luisterde, het past echt zo goed bij dit stukje en bij dit verhaal. Plus, ik hou van muziek met akoestische gitaren, echt super. Ik weet nu al dat ik dat lied vaker ga beluisteren=)

    Ik vroeg me af waarom mensen niet liever nog even naar de rode zonsondergang zouden willen kijken, die zich prachtig achter ons afspeelde en er verscheen een glimlach op mijn gezicht.

    --> heb ik zo vaak. Ik kan gewoon uren achtereen naar buiten kijken in een vliegtuig. Het liefst wil ik dan gewoon dat zo een beeld nooit meer over gaat en dat ik van de schoonheid kan blijven genieten. Jammer dat de mensen rondom mij dat niet beseffen, terwijl ik op zulke momenten alleen maar kan denken: besef gewoon eens de schoonheid in de kleine dingen om je heen. Vanzelf wordt je veel gelukkiger.
    Misschien viel het allemaal wel hartstikke mee. Tenslotte had ik zelf ooit gezegd dat angsten net zoiets waren als drempeltjes, een beetje vergelijkbaar met de turbulentie die we hier onderweg tegenkwamen. Ik had nooit begrepen wat mensen dáár nou zo eng aan vonden.

    ik wist het wel dat er een diepzinnige hersenkronkel aan zat te komen in jouw stukje. Ziehier! Ik blijf erbij: ik hou van de manier waarop jij de wereld ziet en van het kleinste, schijnbaar onbenulligste ding iets prachtig en poëtisch van kan maken.
    *maakt een buiging voor jouw talent*
    Ik hou ervan!

    1 decennium geleden
  • Cannon

    Waauw!

    1 decennium geleden
  • WhereWeArex

    super mooi stukje! Weetje zeker dat je geen filosoof wil worden? xD Je schrijft het goeie dingen! xx

    1 decennium geleden
  • LordJohn

    Zo prachtig!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen