Cupids shot

Vanaf een roze wolk, die zover van het aardoppervlak verwijderd is dat geen mens het kan zien, kijk ik neer op het regenachtige Engeland. Met mijn vingers streel ik afwezig de zilveren veertjes aan de achterzijde van mijn pijl.
Zal ik het doen? Het gebruiken van nieuwe soorten pijlen druist in tegen mijn voorgeschreven wetten, maar ik kan het niet langer aanzien.
Zolang ik mij kan ik herinneren voorzie ik alles wat leeft van een levenspartner. Konijnen, tijgers, padden… haast niets ontkomt aan mijn pijlen en laat zich daardoor naar zijn soulmate leiden.
De mensen hebben zich de afgelopen eeuw echter tot iets weerzinwekkends ontwikkeld. Ze laten zich niet langer leiden door hun hart, die de weg van mijn pijlen volgt, maar kiezen hun eigen pad. Ze gaan verbintenissen aan met soortgenoten die niet hun zielsverwant zijn. Ze laten zich door anderen verleiden, waardoor de chemie verbreekt tussen de paren die ik wel samen heb weten te krijgen. Ze volgen niet langer hun instinct en wachten totdat ik de ware naar hen toebreng, maar gaan zelf op zoek naar hun ware liefde, via datingbureaus en uitgaansgelegenheden. Ze maken jacht op de liefde, terwijl de liefde iets is dat zich niet laat dwingen...
Ze negeren de pijlen waarmee ik hen doorzeef, omdat ze het toch altijd beter denken te weten. Eigenlijk zijn ze onuitstaanbaar, maar ik kan het verdriet dat eruit voortkomt niet langer aanzien…

Vandaar dat ik een nieuwe pijl ontwikkeld heb, die hen samen zal brengen in het universum waar iedere ziel ’s nachts naartoe vertrekt. Diep in zijn slaap, waar het niet de macht heeft om alles zelf in de hand houden. In de droomwereld, daar overkomt hen iets, zonder dat ze daar iets aan kunnen veranderen.
Misschien dat ze de liefde daar kunnen terugvinden.

Ik buig voorover en kijk naar de jongen die op de bank zit en naar de televisie kijkt met een paar vrienden naast zich. Het is een spontane, vrolijke knul met goede humor, die op een jonge leeftijd zich tegen de wereld moet verweren, die hem en zijn bandje het liefste de afgrond in sleurt. Met meiden weet hij wel raad, maar hij is nog steeds naarstig op zoek naar dat ene meisje dat hem al het andere doet vergeten…
Ik richt mijn blik op mijn tweede doelwit, een donkerharig meisje dat op haar bed een boek ligt te lezen. In tegenstelling tot de ander heeft zij weinig ervaring met jongens. Gebeurtenissen in het verleden hebben ervoor gezorgd dat ze weinig mensen vertrouwt, maar hopelijk komt daar verandering in als ik de twee samen kan brengen.
Ik sta op, span mijn boog, richt hem op de jongen en laat de pijl door mijn vingers glippen, waarna ik mij tot het meisje wend en het proces herhaal.
Nu maar hopen op een goede afloop…