007

2 jaar later:

Liam POV:

'OMG! Het is One Direction!' Hoorde ik een meisje gillen. Ik zucht. Daar gaan we weer... Ik kijk naar de jongens. Woorden zijn niet nodig, dit hebben we nu al zo vaak meegemaakt dat we allang weten wat we moeten doen. 'Wie het eerst in het hotel is de master van de afstandsbediening vanavond!' roept Harry vrolijk. Of course, we maken er weer een wedstrijd van. Ik gooi snel wat briefjes op tafel, het zal wel genoeg zijn, anders bellen ze het management maar. 'Hey Liam, dit ga je verliezen hoor!' roept Niall vrolijk, terwijl hij wegrent. Als ik opkijk zie ik dat Harry en Louis hem al gepeert zijn. Niall probeert ze bij te houden, ik kijk naar Zayn die mij weer aankijkt. Dan horen we het gegil opeens wel heel dichtbij komen. 'Zullen we dan maar?' vraag ik hem. 'Hebben we een keus?' vraagt hij lachend, en spurt achter de andere aan. Dat is voor mij het startsein om achter hem aan te rennen. 'You're dead Payne!' hoor ik Louis vanaf de andere kant van de veel te brede weg roepen. 'I'm not! I only have to be faster than you!' roep ik terug. Meteen zet ik er nog een tandje bij en ren op de volle versnelling achter de andere aan. Ik haal met gemak Zayn en Niall in, die ondanks hun kleine voorsprong geen partij zijn voor mij. Harry en Louis zijn een ander verhaal. Dankzij hun grote voorsprong ie ik ze niet eens meer. Voordeel van mij is dat ik hiervoor gemaakt ben. Nou ja, niet echt natuurlijk maar ik ben wel sportief aangelegd. Ik ga de hoek om en zie de jongens al. Ze doen het wat rustig aan, ze hebben duidelijk niet door dat ik ze op de hielen zit, en zitten een beetje met elkaar te lachen. 'Goodbye, suckers!' roep ik vrolijk wanneer ik ze voorbij ren. Hun gezichten zijn priceless. Nog steeds in mezelf lachend kom ik bij het hotel aan. De andere zijn er nog niet. Terwijl ik op adem probeer te komen (ik moet echt weer gaan trainen),kijk ik een beetje om me heen. Het is weer de laatste dag hier in de VS. Vanavond nog naar de teen choice en dan naar huis. Ik ben toch best zenuwachtig voor ons optreden van vanavond. Ik ben ook aardig uitgeput door onze tour. Ik bedoel, we zijn alweer 3 maanden non-stop aan het touren. Ik heb mijn familie al 3 maanden niet meer gezien... Bam! En ik lag op de grond met een, ik denk Harry op me. 'Dus meneer moest zijn run skills laten zien hé!' hoor ik in mijn oor. Jup dat was Harry. Nog voor ik kon antwoorden hoorde ik een 'Van onderuuuuh!!!' Bam! Correctie van daarnet: Ik lag op de grond met een Harry en een Louis op me. Heel fijn. Ik kreun. 'Louis, get off!' gromt Harry. Dus de krullenbol heeft ook door dat een zwaargewicht op je hebben niet het beste ooit is. 'Never!' Roept Louis veel te blij. Harry probeert onder Louis vandaan te kruipen, maar Louis laat dat niet toe. Net als ik wil zeggen dat ik er ook nog ben horen we Niall en Zayn aankomen. 'Man, jullie zijn echt kapot snel zeg!' hoor ik Niall klagerig zeggen. Zayn grinnikt. 'Nee Niall jij bent gewoon sloom.' Hey en jij dan!' roept Niall beledigt uit. 'Jij bent ook als laatst hoor!' 'Ik ben gewoon lui.' is Zayns simpele antwoord. 'En trouwens we zijn nog niet ín het hotel dus...' Dat is blijkbaar genoeg voor Niall om de laatste paar meters te rennen. Helaas voor ons (daarmee bedoel ik de lichaamsbrij die zich ondertussen gevormd heeft op de grond bestaand uit Louis, Harry en ik) let hij niet goed op en struikelt over ons. En natuurlijk valt hij weer languit over ons heen. Fijn, heel fijn. 'NIALL GET OFF!!!' gilt Harry. Ik kan een 'Oef!' niet onderdrukken en had het gevoel dat ik geplet werd. Ook Louis begrijpt opeens waarom wij daarnet wilde dat HIJ wegging. Dan komt Zayn de hoek om. Hij werpt een blik op de lichaamsbrij die ondertussen wéér uitgebreid is en schiet in de lach. Goeie vriend die Zayn. 'Zal ik nu een foto maken of wachten jullie liever op de fans en de papz?' zegt hij lachend. 'Shit' komt er piepend uit 4 monden als we het gegil al weer horen. Tuurlijk, kon der ook nog wel bij. Snel klimmen de jongens van mij af. 'Lucht!' roep ik dramatisch toen ook Harry van me afgekropen was. 'Ja,ja dramaqueen, laten we nu maar gaan.' zegt Zayn, en hij steekt zijn hand naar me uit. 'Zo zwaar ben ik toch niet?' mompelt Niall beledigt, waarop we beginnen te lachen. 'Nee Niall, je bent helemaal perfect hoorrr.' zegt Louis met een overdreven accent. Ik neem lachend Zayns hand aan en negeer de gillende fans en flitsende camera's die zich voor ingang van het hotel verzameld hebben. 'Laten we maar naar boven gaan voordat er nog ongelukken gebeuren' zeg ik met een knik naar de ingang. De anderen stemmen in. We lopen snel naar boven, want met een snelle blik op de klok zien we dat we zo weer richting de teen choice moeten.