2-----

Ondanks de pijn lijk ik toch in slaap gevallen te zijn want ik schiet wakker wanneer ik mijn deur hoor open knallen. "Uit je bed het is tijd voor je eerste dag training" schreeuwt mijn vader. Verbaast kijk ik hem aan. "Je dacht toch niet dat je zomaar op missie mag, dom sletje toch" zegt mijn vader hoofdschuddend. Traag loop ik naar de badkamer om de douche in te lopen. Wanneer ik een beetje ontspannen ben kom ik vanonder de douche. Snel begin ik mijn haar te drogen ik besluit geen make-up aan te doen voor moest ik zwaar zweten wat waarschijnlijk wel het geval zal zijn. In mijn handdoek gewikkeld loop ik naar mijn kamer waar ik me aankleed en mijn haar in een losse paardenstaart doe. Ik sprint de trap af en neem een appel als ontbijt. "Naar de auto " beveel mijn vader. Al etend stap ik in. Ik schrik wanneer iemand me een lap stof voor mijn ogen bindt. "Je dacht toch niet dat je mocht weten waar het hoofdkwartier ligt" lacht mijn vader me uit. Ik probeer te ontspannen terwijl ik blijf hapjes nemen van mijn appel. Ik proef een vuile smaak in mijn mond wanneer ik een pit kapot bijt dus stop ik met happen nemen. De auto blijft maar doorrijden terwijl ik alsmaar nerveuzer wordt. Ik dwing mezelf om traag adem te halen. De auto vertraagd tot we stil staan. Ik hoor mijn vader uitstappen en kort daarna doet hij de deur open. Ik wil de blinddoek af doen maar mijn handen weggeslagen. "We zijn er nog niet" mompelt mijn vader. Hij trekt me hardhandig achter zich aan, als we in een lift staan zegt hij dat ik mijn blinddoek mag afdoen. Mijn ogen worden groot als de liftdeuren open gaan en ik een trainigsruimte zie. Een aantal mensen werpen me een minachtende blik toe. Plots besef ik dat dit de reden is waarom ik van mijn vader alle soorten gevechtssporten moest leren. Traag loop ik achter mijn vader aan wanneer iemand hard tegen mijn schouder loopt. "Sorry schat" lacht ze me uit. "Geen probleem het was toch alsof er een veertje tegen me lief" sneer ik terug. Woedend kijkt ze me aan. "Is er iets SCHAT" vraag ik onschuldig. "De mat NU" zegt ze. "Bring it on" glimlach ik. Samen lopen we naar de mat terwijl hij omringt wordt door mensen die benieuwd zijn naar de nieuwe. Mijn vader staat samen met Percy op een verhoging toe te kijken. Ik kijk net op tijd terug om te zien hoe de vuist van het meisje razendsnel op me afkomt. Snel neem ik haar pols vast en draai hem op haar rug, een woedende grom verlaat haar mond. "Schat zou je zo lief willen zijn om te wachten tot ik mijn trui heb afgedaan" vraag ik haar poeslief terwijl ik haar wegduw terwijl ik haar loslaat. Snel trek ik mijn trui over mijn hoofd en smijt ik mijn tas aan de kant. Wanneer ik me omdraai zie ik dat mijn tegenstander is recht gekrabbeld en op me af komt. Ik zucht en haal haar in een vlotte beweging onderuit. Al snel staat ze weer op haar voeten. "Je evenwicht is toch precies ook niet zo goed" lach ik haar toe. Haar ogen schieten vuur terwijl ze naar me toe komt, haar vuisten beginnen op een razend tempo naar me toe te flitsen in de hoop me te raken maar ik ontwijk en blokkeer ze allemaal en geef haar zelf een paar rake klappen. Na een tijdje begin ik het beu te worden en neem ik haar schouders vast en zwier ik haar over mijn hoofd. Wanneer ze de grond raakt blijft ze liggen. Er hangt een gespannen stilte terwijl iedereen me aanstaart. "Wat" vraag ik. Dat lijkt het teken voor iedereen om in beweging te komen en verder te doen met wat ze bezig waren. Mijn vader wenkt me, snel neem ik mijn trui en zak en loop ik achter hem aan.