Chapter 1

We hebben vandaag nog een concert in Dublin. Niall is natuurlijk weer zo blij want het is in Iederland... 'Oke jongens, we zijn bijna bij ons hotel, wie gaat bij wie slapen in de kamer?' Vraagt Liam. 'Louis' zeg ik 'Mr. Styles' zegt Louis tegelijk. 'Oke, dat is duidelijk, tortelduifjes' zegt Niall terwijl zijn schaterrende lach buiten luid klinkt. 'Niall, stop ermee, Larry Stylinson is fake, een ship niet een koppel' zegt Louis ik knik en ik kijk Niall aan met een dodelijke blik. 'He, he sorry hoor Larry, ik bedoel Louis' zegt Niall met een grijns op zijn gezicht. 'En de rest? Waar gaat de rest slapen, ik kan wel bij Niall i guess' zegt Zayn
'Gezellig mag ik weer alleen, yay' zegt Liam met een zwaar sarcastische stem. 'Ja cool he' zegt Niall met een stuk brood wat hij mee had genomen. 'JONGENS HET HOTEL IS IN ZICHT!' Zegt one chauffeur. Ik voel mijn hart wat sneller slaan als ik alle fans zie, dit zijn de meeste sinds een half jaar denk ik. Ik kan het amper voelen maar Louis houdt mijn hand vast, waarom weet ik niet, maar ik laat niet los en dat zal ik ook niet doen. 'Harry, kijk naar al deze fans' fluistert Louis in mijn oor. 'Ik zie het, Tomlinson, ik zie het' zeg ik met mijn hond wijd open en een grijns op mijn gezicht. De fans zelf zien ons niet, en dat gaan we ook goed gebruiken. 'HUP op het paardje, Styles.' zegt Louis, Ik lach en ik houd hem stevig vast terwijl we het parkeer terein over rennen. 'Jongens, doe normaal, we moeten naar de hotel kamers!' zegt Liam, en die lach van mij en Louis, word wat kleiner. Louis zet me neer waardoor ik bijna omval, maar gelukkig vangt Louis me. Het lijkt alsog we aan het dansen zijn ofzo het ziet er nogal genant uit. Ik en Louis rennen als eerste naar boven, waardoor de rest volgt. Louis opent onze hotel kamer, en laat me een ding zeggen. Niet slecht, het is wit met 1 groot eenpersoonsbed. 'Uhm, Styles. Ik denk dat we een bed moeten delen.' zegt Louis twijfelend. 'Ja, oei is er geen slaapbank ergens?' zeg ik. 'Laat me eens kijken' zegt Louis met een grijns op zijn gezicht. Hij komt dichterbij me en streelt door mijn krullen. 'Dit is een mooie stof, kijken of ik er lekker op slaap.' Louis duwt me zowat op de grond waardoor ik op mijn buik kom te liggen. 'Dit is heerlijk, ik ga hier wel slapen.' zegt Louis sarcastisch ik hoor het aan zijn stem. Raar joch is dat, maar een leuk en aantrekelijk raar joch. Oke, waarom denk ik dit, ik ben geen homo ik mag Louis niet aantrekelijk vinden! Wat denk ik nou wel niet. 'Hazz, kom van de vloer af.' hoor ik Louis roepen. 'Oke.' zeg ik, ik voel me nogal duizelijk. Ik denk dat ik maar even op bed ga liggen. 'Lou, ik ga even op bed liggen, heb nogal hoofdpijn' zeg ik en ik spring op bed. Ik hoor een grote bliksemschicht, als er 1 ding is wat ik echt eng vind, is het bliksem. Ik geef een klein gilletje. Louis merkt het en hij komt naast me zitten. 'Zal ik bij je komen liggen?' vraagt hij. Ik knik met een rood hoofd. Zachtjes klem ik me vast aan Louis en zo val ik zal ook in slaap.

'WAKKER WORDEN STYLES' Hoor ik van Louis. 'Nog heel even Tommie' zeg ik met mijn krakerige ochtendstem. 'De naam is Tomlinson, Louis Tomlinson'
Een grijns verschijnt op mijn gezicht. 'Ik ben wakker Lou, maak je maar geen zorgen Tommie' zeg ik en ik sta op. Ik ben nog steeds duizelig en ik ren snel naar de badkamer. Ik leun me voorover en ik moet overgeven. 'Gaat het wel Harry' hoor ik Louis bezorgt zeggen. Ik geef geen antwoord en ik hoor een paar voetstappen. Geen minuut later klopt Louis op mijn rug en knielt zich naar me toe. 'Weet je zeker dat je vandaag kan optreden?' vraagt Louis met een piepje in zijn stem. 'Ja, ik voel me prima gewoon duizelijk.' lieg ik tegen mijn beste vriend. 'Zeker?' vraagt hij nog een keer. 'Zeker.' lieg ik weer. 'Als jij het zegt' zegt Louis. Als ik eindelijk klaar ben met overgeven, zie ik Louis voor me staan, iets te dichtbij misschien. Ik weet niet of dit een van onze 'bromance' momenten is of een Larry moment. Ik besluit het gewoon te negeren, todat het genant word. Ik hoef me niet meer aan te kleden, want ik was gaan slapen in mijn kleding. Louis komt nog dichterbij me nadat ik ben weggelopen. 'Wat is er?' besluit ik te vragen. 'Je bent gewoon zo mooi in de ochtend' zegt Louis dromerig. Ik Grijns en bloos een beetje. Nu ik wat beter op let, zie ik dat Louis ook een grijns op zijn gezicht heeft. 'Sukkel' zeg ik. 'Ik had je even, Styles' Schatert Louis door de kamer. 'Nee, ik was aan het acteren, ik wist dat het een grap was, Tomlinson' Lach ik terwijl mijn grijns verdwijnt en mijn wangen minder rood worden. 'Ja, ja geef maar toe' zegt Louis terwijl zijn grijns groter word en de mijne verdwijnt. 'Oke, klopt ik was even bang dat je Larry officeel wou maken ofzo' zeg ik eerlijk. 'Haha, misschien ooit, Styles maar nu nog niet lekkerding' lacht Louis. 'Haha, de grap is voorbij, laten we naar beneden gaan voor wat ontbijt.' zeg ik. 'Ja maar wel met de lift' zegt Louis. 'Prima' zeg ik en we lopen naar de lift. Als we bij de helft zijn, zit de lift vast en ik druk op de Emergency knop. 'Hoi, ik zit vast in een lift met Louis tomlinson' zeg ik 'En wie ben jij?' vraagt de vrouw aan de lijn. 'Ik ben Harry Styles, haal ons uit deze lift kind, sorry, sorry ik weet niet waarom ik dat zei, maar kan ej ons uit de lift halen, NU' zeg ik een beetje beschamend. 'Sorry, we kunnen niks doen op dit moment.' zegt de vrouw.