~10~ Harry

Trillend zat ik achter de paraplubak. Ik hoorde Bellatrix krijsen en glasscherven van de lampen vielen over me heen. Heel voorzichtig keek ik over de rand van de paraplubak. Slecht plan, ik keek recht in de ogen van mijn oma.
"BOE!" krijste ze en ze begon rondjes te rennen terwijl ze allerlei voorwerpen die ze tegenkwam veranderde in varkens. Panikerend rende ik weg. Vlak voordat ik de hoek om rende werd ik geraakt. Mijn voeten begonnen onophoudelijk te tapdansen.

Half tapdansend, half strompelend kwam ik mijn kamer in. Draco zat trillend op zijn bed.
"S-s-sorry" stotterde hij.
"Als je me kan laten stoppen met dansen staan we quitte en zal ik het er nooit meer over hebben." zei ik. Hij richtte zijn toverstok op mijn benen en ik stopte met dansen. Uitgeput liet ik me op m'n bed vallen. "Bedankt" hijgde ik. Draco had zich verplaatst en zat nu zo ver mogelijk van me af. Ik haalde mijn hutkoffer onder mijn bed vandaan en haalde er een paar doosjeschocokikkers uit. "Chocokikker?" Hij schudde zijn hoofd. "Kijk, ik vind het best dat je er geen hoeft maar ik probeer gewoon deze stilte te doorbreken." Het was eruit voor ik er erg in had. Ik gooide er een paar naar hem toe. Draco viel meteen aan en propte er een stuk of zeven tegelijk in zijn mond.
"Borry" zei hij met zijn mond vol. Het deed me denken aan Ron, wanneer hij weer eens aan het eten was.
"Misschien is het handig om eerst je mond leeg te eten" grapte ik. Draco slikte de stortvloed aan kikkers door.
"Sorry" zei hij.
"Sorry waarvoor?"
"Voor daarnet."
"Luister, er is daarnet helemaal niets gebeurt, vergeet het."
"Ik wil het niet vergeten" antwoordde hij waarna hij weer een aantal kikkers in zijn mond propte.