Rol: Hybride
Naam: Nathan James Gibson
Leeftijd: 22
Geslacht: Mannelijk
Uiterlijk:


Nathan is vrij gespierd. Hij heeft een rechte, hoekige kaak, en laat lichte stoppeltjes staan.
Hij heeft smalle, maar doordringende ogen die eigenlijk altijd serieus staan. Vaak zelfs met een tikje agressie. Daarboven heeft hij duidelijke, donker gekleurde wenkbrauwen en donkerbruin haar. Ook zijn ogen zijn donkerbruin. Hij heeft smalle, vrij volle lippen (maar niet overdreven). Hij heeft een slanke, lange nek en een relatief kleine neus. Hij draagt zijn haar op een quasi nonchalante manier, waar eigenlijk best wat werk ik zit. Nathan is ongeveer 1 meter 85.
Innerlijk: Nathan is een beetje een macho. Hij komt vaak gevoelloos en hard over, en kan echt heel lelijk of gemeen zijn. Dit omdat hij al heel lang niet heel lekker in zijn vel zit.
Nathan heeft altijd bij zijn vader gewoond, samen met zijn twee broertjes, Mason en Tyler, bij wiens geboorte hun moeder stierf. Wat Nathan en zijn ouders nooit hebben geweten, is dat hij van geen van beiden DNA bezit.
Nathans vader ging vreemd. Zijn vrouw heeft hem dit later wel vergeven. Zijn affaire beviel van een baby, zonder te weten wie de vader was. Deze vrouw zat echt niet te wachten op een kind, dus gaf ze Nathan aan de laatste man waarmee ze naar bed was geweest, en bezwoer hem dat dit echt zijn zoon was. Deze heeft de leugen nooit doorgrond, en Nathan opgevoed als zijn eigen kroost.
Hoewel dit altijd goed is gegaan, begon zijn familie zich tegen hem af te zetten toen ze er langzaam achter kwamen wat hij kon. Uit angst voor de vreselijke mentale pijn die hij mensen aandeed wanneer hij boos was, lieten ze hem in de steek, stukje bij beetje. En hoewel ze echt van hem hielden, waren ze stiekem een beetje opgelucht toen hij niet meer thuis kwam.
Nathan gedraagt zich over het algemeen koeltjes tegen mensen, en als hij er reden of aanleiding toe ziet kan hij je soms lelijke opmerkingen toewerpen. Als iemand hem echt boos maakt of uitdaagt zal hij niet terugdeinzen voor een gevecht. Dit zorgt nog wel eens voor problemen.
Eigenlijk maakt zijn eigen gedrag alles alleen maar erger. Het enige wat hij echt wil is een vriendschap waar hij op kan vertrouwen en het gevoel dat er ook mensen blij met hem zijn. Stom genoeg heeft hij deze vriendschap(pen) niet gesloten sinds hij in het onderzoekscentrum woont. Dit omdat hij mensen tegen hemzelf wil beschermen en zich heeft wijsgemaakt dat hij niemand nodig heeft.
De laatste keer dat Nathan zichzelf iemand op emotioneel niveau toeliet, raakte hij haar al na een paar maanden kwijt. Dit was toen hij al een tijdje in het onderzoekscentrum was. Ze heette Paisley. Dit meisje was zo volgespoten met geneesmiddelen dat ze weigerde te praten of hoe dan ook met iemand te communiceren. Ze was gebroken. Nathan kwam elke dag trouw naast haar zitten, simpel lezend, zonder de muur van woede en arrogantie die hij normaal optrok. Na een hele lange tijd bloeide hier toch een mooie relatie uit op. Deze was helaas van korte duur. Paisley pleegde zelfmoord, voor de ogen van Nathan, met een schaar.
Gave: Nathan kan met zijn gedachten het hoofd van iemand anders in kruipen, en hoewel hij niet kan zien of horen wat zich daar afspeelt, kan hij er dingen plaatsen die er voorheen niet waren, zoals mentale pijn, hoofdpijn en gedachten. Zelf weet hij alleen van het eerste.
Extra: -

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen