030

De volgende morgen

We waren nu in Niall's huis. Hij was aan het inpakken. Wel nu was hij zich aan het scheren want hij had een stoppelbaardje. En geen kortje. Ik was door zijn kleren aan het kijken. Ik legde bijna alles in de koffer. Ik hield van zijn sweaters met lange mouwen. Niall is niet zo gespierd maar hij ziet er gespierd uit in die sweaters. Niall kwam terug en legde zijn toiletzak in de koffer. Vlug keek hij door de kleren die ik uitgezocht had. "Een jeans nog" hij nam een jeans plaatste vanboven in de koffer en sloot het. "Ben je klaar?" Ik knikte en nam mijn goed gevulde rugzak. Ik zag niall zijn rugzak vullen met onder andere een pak koeken en zijn macbook. "Kom op" hij nam zijn jas en we reden naar londen. daar namen we een vliegtuig naar dublin. Dat is de reden waarom we nu in de aankomst hal in de luchthaven van Dublin staan te wachten op Niall zn vader. ik moet toegeven dat ik echt wel zenuwachtig ben. ik bedoel ik ga zijn vader ontmoeten.

"liam." zei hij nu. ik keek op. "ja?" "ik heb je net gezegd dat ik mn vader heb gezien" zei hij."echt?" vroeg ik. hij knikte. "wat sta je hier nog te doen dan? loop! loop!" zei ik. hij glimlachte naar mij. ik nam zijn koffer en hij liep naar zijn vader. Ik nam een grote hap adem en volgde Niall met de 2 koffers die achter me aan rollen. Niall was nog steeds zn vader aan het knuffelen. ik stond er naast. Niall nam een stap terug en hij keek naar mij. ik glimlachte nerveus. hij glimlachte echt en nam mijn hand. "papa ik wil je voorstellen aan Liam. hij is mijn vriendje" zei Niall. Ik keek op en stak mijnn hand uit. "hallo meneer Horan. Ik ben liam" zn vader glimlachte en in plaats van mn hand aan te nemen sloeg hij zijn armen rond mijn rug. Hij veraste me met die actie. ik nam een stap terug en ik keek naar Niall en glimlachend nam hij mijn hand. "Liam was ongerust dat je hem niet leuk zou vinden" zei Niall ik bloosde. "wees niet bescheiden.Niall je mag de jongen niet pesten. geloof me jongen. Niall weet dat ik alleen maar wil dat hij gelukkig is. Ik ben zijn vader. Dat is toch het enige wat een vader wil voor zijn zoon?" zei bobby Nall kuchte. "laten we maar gewoon naar huis gaan. Kan je mijn kamer zien" ik knikte en volgde hem.

De woorden hadden me gekwetst. de persoon waar ik jaren naar heb opgekeken. hij was de persoon die ik wou worden wanneer ik zo oud was. En dat wil elke jongen. net zoals Niall. het enige verschil is. zijn vader houd echt van hem. hij houd zo veel van hem dat hij het niet eens erg vind dat hij niet perfect is. omdat het is zijn zoon. weetje misschien heb ik wel gewoon veel te veel tijd aan hem verspilt. hij houd niet van mij. de enige reden dat hij mij had was omdat hij met me wou stoefen. In alles moest ik perfect zijn. echt alles. en ik ben het niet. Ik ben niet perfect.Hij houd niet van mij. Niet een heel klein beetje. we stapten in zijn auto. ik zat achterin en Niall vanvoor. ik legde mijn gsm aan en had een paar smsn van mn zussen en moeder ruth had Louis gedwongen me ook een bericht te sturen. Louis zou voor zoiets nooit een bericht sturen. Ik ken mn beste vriend. ik antwoordde de berichten. "liam leef je nog?" vroeg Niall na en tijdje.

"zover ik weet wel ja. waarom?" vroeg ik toen ik mn gsm in mn broekzak stak. "je bent zo stil" "ben ik anders zo luid misschien?" vroeg ik. Niall glimlachte. "soms" Bobby sloeg de achterkant van Niall's hoofd. Het was grappig om te zien. "aw waarom?" "zit recht en stop praten over jullie avontuurtjes" zei hij. ik lachte. "Maar. Waarom begrijp iedereen mn woorden verkeerd. Ik bedoelde zingen. Liam kan goed zingen" hij zat recht en bobby keek hem glimlachend aan. "weet je het zeker?" Niall knikte. "eerlijk gezegd wel ja" ik lachte. we reden door tot we stopten aan een huis. groter dan ons huis maar niet zo heel veel. Huizen hier zijn natuurlijk wel anders dan in Engeland. we gingen naar binnen. "kom naar mijn kamer" zei Niall. hijcnam mijn hand en i volgde hem naar boven hij stopte aan de 3de deur aan de rechterkant. het was wit. hij opende de deur en niall legde het licht aan.de kamer was licht blauw. met verschillende posters. "dit was mijn teritorium voor verschillende jaren" "het is mooi en groter dan mijn kamer" zei ik. "di is mijn eerste gitaar" zei hij terwijl hij de gitaar van de standaard nam. hij speelde een paar akkoorden maar het klonk niet. "ik zou ze eens moeten stemmen" zei hij dan. terwijl hij ze vlug terug zette. ik lachte hij zette zijn koffer in de hoek en ik zette de mijne er naast. "kom we zijn hier maar een week. we hebben heel wat te doen. ik had heel wat vrienden" zei hij. "tuurlijk"

we gingen weer naar beneden. en we praten nog wat met bobby. je ziet meteen hoeveel hij van zijn jongste zoon houd. het is waarschijnljk moeilijk voor hem om zijn om hem zo veel te moeten missen. wat grappigis omdat. mijn vader haat me en hij moet me bijna elke dag zien. "hoe heb je elkaar eigenlijk ontmoet?" vroeg bobby. "heel illegaal" zei Niall. ik lachte. "zo zijn wij. illegaal" zei ik lachend. "ik wil het echt wel weten" "ik ben leerling op het city of wolverhampton college" zei ik. "en ik geef daar les" zei Niall" "inderdaad illegeaal" "we zijn al 3 maanden samen. Dus. Wij vallen er niet meer over" zei Niall. ik lachte. "dus. we gaan nu eerst naar mama. is greg daar?" vroeg Niall. "ja hij is daar elke maandag namiddag" hij knikte. "ik zie je later papa" zei hij na hij zijn wang kuste. we wandelden naar Niall's moeder zijn huis. net voor Niall op de bel kon drukken kwam zijn moeder naar buten "meen je dat nu?" zei hij. Ik begon te lachen. "weet je? deze keer ga ik niet opgeven" zei hij en hij drukte op de deurbel. "liefje. ik ben hier" zei zijn moeder. "het was zijn beurt" zei ik. "beurt?" "om op de deurbel te drukken tuurlijk" zei hij alsof het normaal was.

"wel leuk om je weer te zien liefje. ik heb je gemist" ze knuffelde hem. voor een tijdje. "je moet meer komen liefje. het is 3 maanden geleden." zei ze "ik heb en druk leven mama. ik kan niet elke week overvliegen" hij zei. ze zuchtte "oke. mama dit is Liam" "dag mevrouw gallagher" zei ik. ik schudde haar hand. "heb je dat echt onthouden?" vroeg Niall. Ik knikte. "ik ben een flinke jongen ik haal tienen voor chemie" "hoe zou dat komen?" zei hij "ik studeer voor die toetsen. of je verbeterd ze niet. he. ik wil dat je ze verbeterd" zei ik. "ik verbeter ze" zei hij dan. "als ik het wil" zei hij terwijl hij naar binnen ging. Ik keek naar zijn moeder en zuchtte. "kom binnen jongen" ik stapte binnen en ze sloot de deur. "dankje mevrouw" zei ik nog steeds heel beleefd. "je mag maura zeggen hoor" ik volgde Maura naar wat ik denk dat de woonkamer is. Niall was een jongen aan het knuffelen. en het was een beetje gênant omdat iedereen naar me keek en ik kende niemand en ik stond daar gewoon. "greg I missed you" Niall said. "jij ben verhuist naar London. dat weet je toch" hij knikte. "ik woon in Wolverhampton" zei Niall nu. "hoe komt dat? was je weer te naïef? ik ga met haar trouwen laat ik maar bij haar intrekken" zei hij spottend. "niet grappig" zei Niall dan. hij keek rond zich.

"moest ik niet naar wolverhampton verhuist zijn zou ik Liam hier niet ontmoet hebben." Niall nam mijn hand. "dit is greg, mijn broer. mijn schoonzus Denise. Dit is mijn neefje theo. hij is 2. en hier vanbinnen zit nog een neefje of nichtje." hij nam Denise haar buik vast. "maar ze willen het mij niet zeggen" hij kuste het snel en stond weer op. "dit is mijn stiefvader chris" ik probeerde iedereen een hand te geven. ik as net hallo aan het zeggen tegen chris wanneer Niall een kat in mijn armen drukte. "dit is jess" de bruine kat keek op en nestelde zich in mijn armen. "hallo ik ben Greg" ik knikte "kan ik je even spreken?" hij nam de kat weer uit mijn handen. ik knikte nerveus. ik volgde hem naar de keuken. "dus. je bent mn broers nieuwe vriendje?" ik knikte. "ik wil je gewoon zeggen dat het enige waar ik om geef is als mij broertje blij is. En als dat met jou is. Dan kan ik alleen maar knikken en zeggen voor mij goed." ik zuchtte. "oke?" vroeg hij. ik knikte. "Ik dacht dat je ging zeggen dat je me niet leuk vond of zoiets. En dat we niet mogen samen zijn. en Ik hou echt van hem" greg schudde zijn hoofd. "dat zie ik. kom op. Ze vragen zich vast af of ik je al vermoord heb of zo iets." ik knikte en volgde greg terug. Nu naar de woonkamer.