She’s Not One Of Them [Jasper-Twilight] <3>

You're By My Side
[Aylin]
Net als elke ochtend wordt ik wakker door mijn Ipod. Ik rek me uit, gooi de dekens van me af en stap uit bed. Ik begin mee te zingen terwijl ik naar mijn kast ga.
Mijn moeder komt de kamer binnen. ‘Aylin je vader en ik hebben zo meteen nog een verrassing voor je. En kleed je maar goed aan het wordt een koude dag vandaag.’ ‘Oke mama.’
Aangezien het slecht weer gaat worden, niet dat ik hier anders verwacht, neem ik mijn jeans en shirt uit de kast. Zo meteen nog mijn trui nemen, maar nu eerst douchen, anders wordt ik dus echt niet wakker.
Ik kleed me om ga naar mijn kamer en neem alles wat ik nog nodig heb voor vandaag, zodat ik niet meer naar boven moet komen. Ik ga naar beneden naar daar waar ik denk dat de keuken is. En ik ben nog juist ook nog, ja het is al meer dan 10 jaar geleden. Ik ga op de overgebleven stoel zitten, voor een bord met een omelet op.
Mijn vader kijkt afwachtend naar mijn moeder. ‘Schat, na het eten is het tijd voor je verrassing.’ Ik knik en papa krijgt een lach op zijn gezicht. Hij is nooit een man van veel woorden geweest en dat heb ik wel wat van hem geërfd.
Als ik klaar ben met eten, zet ik mijn bord weg en volg mijn ondertussen ongeduldige vader. We staan voor de voordeur en ik neem mijn rugzak al, want ik moet zo meteen vertrekken als ik niet te laat wil komen.
Mijn moeder doet haar handen voor mijn ogen en lijdt me naar buiten. Als we eenmaal buiten staan haalt ze haar handen weg. En daar sta ik dan voor een zwarte mini cabrio, de auto van mijn dromen. Ik draai me om naar mijn ouders.
‘Hoe…? Waarom…? Hoe…?’ vraag ik zonder dat ik echt uit mijn woorden kan komen.
‘Je tante, en omdat je toch op school moet kunnen geraken.’ Zegt mijn papa grijnzend. Ik vlieg hen in de armen en bedank hen wel 1000 keer. ‘Het is al goed Aylin, vertrek nu maar.’