Page 111 - Jay (special)

Lieve allemaal,
Zonder dat ik het van plan was geweest, kwam ik vandaag op eens op het idee om een soort thema hoofdstukje te maken over 9/11, aangezien dit verhaal zich toch in New York afspeelt. Waarschijnlijk leest het grootste deel van jullie dit hoofdstuk pas op 12 september, maar ik dacht bij dit hoofdstuk toch maar op een soort bepaalde manier stil te staan wat er gebeurd is en misschien ook wat voor effect dit eigenlijk heeft gehad op onze generatie. Want het rare is, dat zelfs al was ik zelf pas vier op die dag dat het gebeurde en was het voor mij allemaal ongelofelijk ver weg, op een bepaalde manier heb ik nog steeds een herinnering aan die dag en hoe ik hoorde dat er in Amerika vliegtuigen in gebouwen gevlogen zijn en eigenlijk misschien nog wel meer aan alles daarna, hoe er zelfs jaren later nog op her Jeugdjournaal over de gevolgen werd gepraat. Is het niet bijzonder dat eigenlijk ontzettend veel mensen over de hele wereld zich nog vrij goed die dag lijken te herinneren, ook al hebben ze er zelf eigenlijk vrij weinig mee te maken?
Verder wilde ik even vertellen dat er in dit hoofdstuk een verwijzing wordt gemaakt naar het boek Extremely loud and incredibly close. Ik moest het zelf vorig jaar lezen voor Engels en toen ontdekte ik dat ik het eigenlijk een ontzettend mooi boek vond en ik het nu eigenlijk wel tot één van mijn favoriete boeken reken. Als je het niet gelezen hebt, raad ik het je echt aan, want het is echt heel mooi! Het is echt zo'n boek dat je aan het denken zet (:
Nou ja, naar aanleiding van dat verhaal ben ik ook een beetje filosofisch gaan doen, dus dat zit weer een beetje in dit hoofdstuk. Mochten jullie nog interesse hebben, dan leg jullie met alle plezier mijn theorie over de zin van het leven uit, maar ik weet niet of jullie daar nou wel zo op te wachten zitten, haha

Dit plaatje hoort een beetje bij dat boek.
Ik ben heel benieuwd wat jullie van dit hoofdstuk vinden, of jullie het überhaupt wat vinden en jullie mogen natuurlijk altijd een reactie achterlaten, dat vind ik erg leuk!
Groetjes, Charlotte (:

P.s. Heel erg bedankt voor de lieve reacties op het vorige hoofdstuk trouwens! Het spijt me echt dat ik de laatste tijd wat minder schrijf, ik vind het zelf ook heel erg vervelend en ik hoop eigenlijk gewoon heel erg dat het snel weer gaat lukken om meer te schrijven! Ik weet gelukkig dat jullie hele lieve, begripvolle mensen zijn (; Ik zal proberen wanneer ik kan iets te posten, maar dat is dus inderdaad wat minder vaak dan het voorheen altijd was, sorry! ):