{ 1 }

Ik hoopte dat hij niet door zou praten. En het geluk vloog naar me toe. Het eten was klaar. De ober liep naar ons toe. "Het eten." Zei hij vriendelijk met zijn Franse accent. "Bedankt." Zei Harry en ik knikte vriendelijk naar hem. Toen legde hij het eten neer en liep weg. Even later waren we klaar met het eten en hij bracht me naar huis. "Bedankt voor het eten Hazza." Zei ik en gaf hem een dikke knuffel. Hij grijnsde en gaf me een kus op mijn wang. Ik stond even helemaal stil. Deed hij het nou echt sirrieus? Ik probeerde toch op mijn liefst te glimlachen en liep gauw weg. Ik was boos en blij tegelijk. Boos omdat hij het gewoon zomaar doet. Maar blij omdat hij ook heel leuk is. "Hoe was het lieverd?" Vroeg mijn moeder. "Leuk hoor." Zei ik en rende naar mijn kamer. Ik keek uit het raam. Harry stapte net zijn auto in en zwaaide naar me. Ik zwaaide terug. Toen reed hij weg. Het was midden in de avond dus ik deed mijn pyjama aan. Ik keek even naar het raam en stapte mijn bed in. Toen viel ik gelijk in slaap.

"Hoi mam." Zei ik vrolijk tegen mijn moeder die mijn ontbijt al klaar had gelegd. Een broodje met iets erop en wat melk. Ik nam plaats op mijn stoel en at vrolijk mijn boterham op. "Waarom ben jij zo vrolijk?" Vroeg mijn moeder. Ik grijnsde en zei: "Wanneer niet?" En ik zal je vertellen waarom. Ik weet het zeker: Ik ben verliefd op Harry! Ik krijg alleen maar buikpijn van het denken aan hem. "Ik vind toch dat je iets te vrolijk bent." Zei mijn moeder en liep naar de deur. "Ik ga boodschappen doen, dus jij bent eventjes alleen." Ik knikte en toen liep mijn moeder weg. Even later hoorde ik de deurbel. Het was Harry! Ik liet hem binnen komen. "Hoi Elena." Zei hij verlegen. "Hoi." Zei ik terug. "Wat doe je hier?" Vroeg ik. "Ik wou je iets vragen." Ik dacht dat ik al wist wat hij wou zeggen. "Kom dan maar even binnen." Zei ik. "Eh, Elena.."