You Belong With Me: Part 27

Cailey.
Ik wilde hier geen minuut langer blijven! Zijn vader was echt de meest onrespectvolle persoon die ik ooit ontmoet heb! Ik haatte hem! Wat dacht hij? ‘Liefje, kalmeer een beetje.’ Probeerde Niels me te sussen, maar ik negeerde hem en ijsbeerde kwaad heen en weer in zijn kamer. ‘Niels!’ We keken beiden op toen we de stem van zijn vader hoorde roepen. ‘Ik ben zo terug’ mompelde hij. Ik knikte en plofte neer op bed. Wat zou zijn vader zeggen? Ik moest vast meteen vertrekken. Een luid getik tegen het raam deed me opschrikken. Vanilla tikte tegen het raam en ze had een brief aan haar rug gebonden. Ik opende snel het raam en Vanilla fladderde heen en weer door de kamer. ‘Kom liefje, geef me eerst de brief’ lachte ik. Ze lande op het bureau en ik maakte snel de brief los waarna ik haar snel een paar nootjes gaf die in mijn tas zaten. Ik opende nieuwsgierig de brief en begon te lezen.

Liefste Cailey,
Anouk vertelde me over hoever je stond met je opdracht. Ze zei ook dat je de hele bibliotheek en het hele kasteel doorzocht hebt, maar niets gevonden hebt in verband met het tweede deel van je opdracht. Daarom ben ik een beetje gaan opzoeken, en ik heb uitgevonden hoe je hem tevoorschijn kunt laten komen zonder je hem moet zoeken. Er is alleen één nadeel, we hebben je nieuwe vriendje nodig. Anouk vertelde me dat je écht van hem houd en dat het echt heel goed gaat tussen jullie. Het is altijd een risico, maar als jullie liefde echt zo sterk is wil ik dat we het proberen. Je moet Niels vertellen over je afkomst, je krachten en je opdracht. Breng hem morgen mee als je naar hier komt. Ik leg je nog wel uit wat we gaan doen.
Groetjes, mevrouw Lenisens.

Ik snakte naar adem. Moest ik alles vertellen aan Niels? Natuurlijk zou ik blij zijn als ik geen geheimen meer voor hem had, maar hoe zou hij reageren?Zou hij nog steeds van me houden als hij wist wie ik was? Wat ik was? Ik wist het niet. Maar ik moest het doen, ik had geen keuze. Nu nog bedenken hoe…

Niels .
Ik ging voor mijn vader in de zetel zitten en keek naar mijn voeten terwijl ik wachtte op de preek die zou komen. Hij zou haar waarschijnlijk wegsturen of me dwingen het uit te maken. Maar als zij moest gaan, dan zou ik met haar mee gaan! ‘Niels..’ begon mijn vader. Ik hield mijn adem zenuwachtig in. ‘Het spijt me. Ik denk dat dit meisje heel geschikt voor je is.’ Ik keek hem verbaasd aan. Had hij dat nou echt gezegd? Nadat Cailey hem zo had uitgescholden? ‘Hoe…waarom?’ hakkelde ik verbaasd. ‘Dat meisje…ze is dan wel een griffoendor maar…ze heeft pit. Ze laat niet zomaar op haar kop zitten en komt eerlijk voor haar mening uit. Daarbij kan ze flink roepen, grof zijn en behoorlijk schelden.’ Hij wende zijn blik af. Ik ademde opgelucht. Juist die tirade had ervoor gezorgd dat mijn vader haar leuk vond, ookal had ze hem uitgescholden en had ze een heel ander zicht op het leven als hij. ‘Ik denk dat ze heel goed bij je past. Maar zorg dat ze zich een beetje gedraagt.’ Zei hij nog voordat hij opstond. ‘Bedankt pap’ zei ik snel. ‘Jaja, pfff’ Hij haalde zijn schouders op en liep snel weg. Ik grijnsde en liep hyper naar boven om het goede nieuws aan Cailey te vertellen.

Toen ik boven kwam zat Cailey met haar rug naar me toe op bed met een brief in haar handen. Een grote, rode feniksvogel zat op mijn bureau nootjes te eten en het raam stond wagenwijd open. ‘Is dat jou vogel?’ vroeg ik verbaasd. ‘Ja’ mompelde ze zacht. ‘Wat is er?’ vroeg ik, verbaasd door de klank van haar stem. ‘Het is goed, mijn vader vind je aardig! Je mag blijven!’ zei ik bemoedigend. Een aarzelende glimlach verscheen op haar gezicht. ‘Daar gaat het niet om hé?’ Ze schudde haar hoofd. Ik sloeg mijn arm om haar heen. ‘Wil je er met me over praten?’ vroeg ik zacht. ‘Wil je morgen meegaan naar mijn huis? De plek waar ik me thuis voel? Of toch zo goed als?’ vroeg ze. ‘Tuurlijk wil ik dat, waarom vraag je dat?’ antwoordde ik meteen. ‘Ik moet je morgen wat vertellen. Dingen die ik geheim heb gehouden voor je en je moet weten. Ik wil er nu niets over zeggen, maar ik beloof je dat ik het je morgen vertel.’ Zei ze. Ik knikte. Wat zou ze bedoelen?


Op het volgende stukje wachten jullie al zo lang!
Daarom wil ik ZEKER 6reacties van 6verschillende personen voor ik verder ga, anders kunnen jullie blijven wachten^^
(en ik meen het deze keer)
dus voor de mensen die mijn verhaal lezen, maar nooit reacties schrijven, ik zou het toch maar doen^^