You Belong With Me: Part 26

Cailey.
Ik keek aarzelend naar de grote, witte villa toen de auto de poort binnen reed en tot stilstand kwam voor het huis. Mijn hart bonkte in mijn keel. Ik hoopte maar dat alles goed zou komen. Niels kneep in mijn hand. ‘Het komt wel goed.’ Zei hij zacht en drukte snel een kus op mijn wangen. Ik knikte en stapte uit de auto. De deuren gingen open en een man en vrouw stonden in de deuropening. De vrouw had lang, donkerbruin haar dat golvend over haar schouders viel. Ze glimlachte zenuwachtig naar me. De man had witblond haar en grijze ogen die me kritisch in zich op leken te nemen. Zijn ogen gleden eerst over mijn zwarte haren, mijn gezicht en daarna naar mijn zwarte jurkje en mijn hakjes. Ik glimlachte toen Niels mijn hand vastpakte en richting de deur trok. ‘Moeder, vader. Dit is Cailey, Cailey Daze. Cailey, dit zijn mijn ouders. Scorpius en Milène.’ Stelde ik ze snel aan elkaar voor. ‘Leuk jullie te ontmoeten, ik heb veel over jullie gehoord.’ Ik stak glimlachend mijn hand uit en zijn moeder nam hem meteen aan. Ze had zachte, warme handen. Zijn vader schudde mijn hand kort en liep ons toen voor naar binnen. Het huis was heel ruim en licht. ‘Let maar niet op Draco, mijn opa. Hij is heel erg oud en dement.’ In de hoek van de woonkamer zat een oude man met grijs haar in een rolstoel. Draco Malfidus. Hij snurkte luidruchtig. ‘Wil je wat drinken, meisje? Thee?’ Ik knikte. ‘Zo, dus jij bent Cailey.’ Scorpius klonk nors en zijn ogen keken recht in de mijne. Ik knikte enkel. Niels trok me naast hem op de bank en kneep in mijn hand. ‘U hebt een mooi huis’ zei ik. ‘Al generaties lang in onze familie. Allemaal tovenaars natuurlijk. Niels vertelde me niets over jou familie. Vertel eens..’ Niet echt subtiel. ‘Als u zo graag wilt weten of ik puurbloed ben, vraag dat dan gewoon rechtuit. Ja, ik ben honderd procent volbloed, net als mijn hele familie. Al heb ik die niet meer. Mijn ouders stierven toen ik nog jong was en ik ben opgegroeid bij een verre tante van me.’ Antwoordde ik geïrriteerd. Waarom was het zo belangrijk of je volbloed was of niet. Hij knikte enkel, niet onder de indruk van mijn toon. Milène kwam binnen en zette een kopje thee voor mijn neus. Ik bedankte haar en nam snel een slokje. Het verbaasde me dat ze die thee zelf was gaan halen, ze hadden vast wel een huiself. ‘Dus, hoe gaat het op school?’ vroeg ze. ‘Goed hoor. Ik denk dat de examens best makkelijk zullen zijn.’ antwoordde ik. ‘Wat volg je allemaal?’ vroeg ze. ‘verweer tegen de zwarte kunsten, toverdranken, bezweringen, kruidenkunde en verzorging van fabeldieren.’ Antwoordde ik. ‘En wat wilde je later gaan doen?’ vroeg Scorpius. ‘Ik weet het nog niet goed. Maar misschien ga ik wel op het ministerie werken. Ik wil mijn punten afwachten zodat ik kan zien wat me het beste ligt’ antwoordde ik weer. Er viel een ongemakkelijke stilte.
‘Ik laat haar wel even het huis zien.’ Niels trok me snel recht en ik zuchtte opgelucht. Ik volgde hem de woonkamer uit. ‘Dat viel nog mee’ zuchtte hij. ‘Voorlopig wel’ knikte ik. ‘Ach, het is maar twee daagjes. Overmorgen ga je alweer weg naar je tante.’ Stelde hij me gerust. Ik had Niels verteld dat ik naar mijn tante ging, hij wist niets van Glombor. ‘Goed, hier is de keuken en daar is het toilet.’ Hij wees de deuren een vlak voordat hij me de trap op trok. ‘De berging, werkkamer van mijn vader, bibliotheek, kamer van mijn ouders, de eerste badkamer, tweede badkamer, nog een toilet, een logeer kamer.’ Hij wees de deuren in het voorbij gaan aan en stopte uiteindelijk bij de laatste deur. ‘Mijn kamer’ zei hij nog voordat hij de deur opende.
Ik nam de kamer zorgvuldig in me op. In het midden van de kamer stond een groot tweepersoonsbed, tegen de muur stond een kleerkast en een bureau. De muren waren lichtgrijs en op enkelen hingen posters van zwerkbal ploegen. ‘Leuke kamer’ grijnsde ik. Hij lachte en plofte neer op zijn bed. Ik kroop naast hem en drukte me tegen hem aan. ‘denk je dat ze me aardig vinden?’ vroeg ik. ‘Mijn moeder wel, mijn vader weet ik niet.’ antwoordde hij. ‘Dat is al iets’. Hij lachte en wreef met zijn vingertoppen over mijn wang. ‘Ik hou van je’ fluisterde hij. Een glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik me vooroverboog en zachte kusjes in zijn nek plaatste. Plots nam hij me bij mijn middel zodat ik op hem kwam te liggen. Ik lachte en drukte mijn lippen op de zijne.

Niels.
‘En toen zei ik tegen de minister: “Huiselven zijn het grootste uitschot van deze hele toverwereld! Alleen maar goed voor het huishouden.” Natuurlijk was de minister het met me eens. Ik weet zeker dat hij ervoor gaat zorgen dat alle huiselven een speciale halsband krijgen waarmee we ze beter kunnen laten gehoorzamen.’ Mijn vader stak een stuk vlees in zijn mond en wachtte op enige reactie van ons, waarin we zouden zeggen dat hij helemaal gelijk had. Ik keek even op en zag Cailey helemaal rood aanlopen. Ze kneep haar vork bijna fijn en haar ogen stonden op onweer. Het was duidelijk dat ze een heel andere mening had dan mijn vader, maar ze deed toch haar best om zich zo goed mogelijk onder controle te houden. ‘Natuurlijk schat.’ Knikte mijn moeder. ‘Maar dat is nog niet zo erg als wat er vanmiddag gebeurde! Ik zat nog bij de minister toen Anderling binnen kwam. Dat oude schoolhoofd is ondertussen al even grijs als opa Draco. Ze zouden haar moeten vervangen door een beter schoolhoofd. Misschien stel ik mezelf wel kandidaat. Ik zou daar eens goed orde op zaken stellen! Al die modderbloedjes de deur uit!’ Hij verhefte zijn stem lichtjes en ik zag Cailey trillen van woede. Hij was nu al een half uur aan het vertellen over dingen die hij belangrijk vond. Eer, geld… Maar vooral was hij dingen aan het afbreken waar hij geen respect voor had. Zoals huiselven, mensen die Cailey goed kende, professor Anderling… Cailey had de hele tijd geen woord gezegd, maar de woede was op haar gezicht te lezen. Maar hij hield nog steeds niet op. ‘Ik zou er natuurlijk ook meteen voor zorgen dat de bloedverraders weg zouden gaan. En niet te vergeten de Potters en de Wemels. Hun kinderen zijn al even erg als hun ouders! Een schande! En dan die tweeling van Syfoly, hoe noemen ze nu ook al weer? O ja, Melody en Harmony! Hun ouders werken bij mij op het ministerie en ze zijn echt een schande voor de toverwereld!’ Nu kon Cailey zich niet meer inhouden. Ze sprong met een ruk recht waardoor haar stoel omviel. ‘Die Melody en Harmony zijn toevallig wel mijn beste vriendinnen op zweinstijn! Ze zijn heel aardig en dat kan ik van sommige mensen niet zeggen. Modderbloedje of niet, ze hebben evenveel recht om op zweinstijn te zitten als Niels of ik. Jij bent niet beter dan hen! En huiselven doen je hele huishouden en zelf ben je te lui om één vinger uit te steken en doe je niets anders dan andere mensen af te breken! Ze verdienen opseminst een beetje respect! Ik vind jou persoonlijk maar een luien, zielige wurm die denkt dat hij beter is dan al de rest maar eigenlijk alleen maar gerespecteerd word door zijn geld en status. Ik kan niet begrijpen waarom iemand in hemelsnaam respect voor jou zou hebben! ’ snauwde ze kwaad. Mijn vader kon geen woord uitbrengen en staarde haar alleen met open mond aan. ‘Niels, ik heb genoeg gegeten. Laten we gaan.’ Ik knikte snel en stond op. Mijn moeder wierp me een bezorgde blik toe voordat we de kamer uit liepen.