Hoofdstuk 1

Luna, Mare, Sol! Opstaan er staat een verassing voor jullie klaar! Maar de meiden lagen al klaar wakker op bed wachtend tot ze naar beneden mochten gaan. ‘We komen al!’ Riep Sol naar beneden. Betty lachte in zichzelf toen ze de drieling de trap af hoorde rennen. ‘Cadeautjes, we komen eraan!’riep Mare lachend terwijl ze de trap af renden. Luna en Sol kwamen de kamer in stormen terwijl Mare de post ging halen. Mare bekeek de post terwijl ze de kamer binnen kwam lopen en deelde alle post uit. ‘Eentje voor mij, eentje voor Luna, deze is voor ons allemaal.’ En zo ging het door tot ze bij de laatste brief was gekomen, ‘Mam, wat is dit voor spul?’ Vroeg ze terwijl ze de zware brief in handen had, Betty kwam even dichterbij kijken en fronste toen verbaast haar wenkbrauwen. ‘Mare lieverd dat is perkament, maar normaal wordt dat niet meer gebruikt in deze tijd.’Er viel een korte stilte maar toen zij Luna opgewekt ‘Nou, zullen we het dan maar openmaken, ik barst van de honger.’Zei ze met een blik op de keuken. Op de voorkant van de brief stond het adres met smaragd groene letters geschreven:

Mevrouw L. Doije, M. Doije en S. Doije
De Grootste Slaapkamer
Veraserlaan 38
Cokeworth

‘Wauw!’ Riepen Sol en Luna opgewekt, ‘Maak snel open!’ Toen Mare de brief open maakte bleek dat er twee stukken perkament in zaten. Ze pakte één van de stukken perkament en begon hardop voor te lezen.

Geachte mevrouw L. Doije, M. Doije en S. Doije

Het doet me genoegen u te kunnen mededelen dat u in
Aanmerking komt voor een plaats aan Zweinstein Hogeschool
Voor Hekserij en Hocus-Pocus. Bijgaand treft u een lijst aan
van school boeken en andere benodigdheden.
Het schooljaar begint op 1 september.
Gelieve vóór 31 juli per uil te reageren.
Hoogachtend,
Marcel Lubbermans,
Assistent-schoolhoofd

‘Zweinstein, wat is dat nou voor een school?’Vroeg Mare zich hardop af. ‘Nou, een school voor tovenaars zo te zien.’Zei Luna met een grote glimlach. ‘Jaha, dat snap ik ook wel maar ik heb er nog nooit van gehoord.’ ‘Misschien houden ze het geheim zodat er geen andere mensen komen, mensen die er niet horen.’Opperde Sol. ‘Ja, dat zou best kunnen.’Zei Betty, die zich nu ook in het gesprek voegde. ‘Hey moet je dit kijken, waar koop je dat allemaal.’Luna stond voorover gebogen over het tweede stuk perkament en staarde verbaast naar de lijst met spullen die daar op stond. ‘Lees eens voor.’Zei Sol die nu ook dichterbij kwam. Op het moment dat Luna wou beginnen met lezen werd er op de deur gebonsd.