A ranger/traitor 136

De daaropvolgende dagen brachten Halt, Arnaut en Sean het terrein in kaart. Na eerst een ruwe schets gemaakt te hebben, werden de details ingevuld. Het was een saai en vervelend werkje, dat er niet gemakkelijker op werd doordat ze steeds op hun hoede moesten zijn. Er waren nauwelijks wachtposten, maar de Skandiërs bleven niet rustig in hun kamp zitten niksen. De hele omgeving werd gekenmerkt door groepjes Skandiërs die met de wapens oefende, dronken, sterke verhalen vertelde of ruziede. En Skandiërs deden die dingen meestal allemaal tezamen. Daarbij maakten ze zo’n kabaal dat het de drie mannen geen enkele moeite koste om hen te ontlopen, maar lastig was het wel. Een kaart maken deed je best systematisch, door rustig van noord naar zuid - of in welke richting dan ook - alles op te tekenen. Maar als je iedere keer Skandiërs moest ontwijken kon men dat moeilijk rustig van noord naar zuid lopen noemen. Door het voortdurend heen en weer geloop, werd de kans op fouten veel groter, waardoor ze gedwongen werden veel trager te werken. Iets dat Halt enorm frustreerde. Hoe langer het duurde hoe groter de kans dat iemand hen zou ontdekken. Als je in de buurt hing van een kamp met honderden Skandiërs, al waren ze niet erg oplettend, was zoiets slechts een kwestie van tijd. Halt hoopte dat die tijd pas kwam, als de kaart af was en Sean al een heel eind weg. Helaas, zo had Halt al gemerkt, gingen dingen zelden zoals je ze wou. En dit was daar een goed voorbeeld van. Ze slopen net om een luidruchtig groepje dronken Skandiërs heen. Toen plots iemand riep.
“Hé, jullie drie daar, hebben jullie nog wat te drinken over?” Ze schrokken op. Halt zag Arnaut en Sean naar hun wapens grijpen.
“Niet doen,” siste hij. De man was dronken en had nog niet door dat zij buitenstaanders waren, maar als ze nu hun wapens zouden trekken, dan zou hij zeker alarm slaan. De Skandiër kwam op hen af gelopen. Halt vervloekte in stilte zichzelf. Hij was te gefocust geweest op die ene groep die ze probeerde te ontlopen en had de geluiden die de man maakte niet gehoord.