You Belong With Me: Part 23

Ik werd gewekt door luid gefezel en gegiechel. Toen ik mijn ogen voorzichtig opende zag ik de meiden naast mijn bed staan, hun ogen glommen van nieuwsgierigheid. ‘Meid, kun jij ons alsjeblieft vertellen wat Niels in jou bed doet?’ de stem van Melody klonk opgewekt. ‘Straks, bij het ontbijt. Ga nu maar, ik kom iets later’ glimlachte ik. Ik liet mijn hoofd weer op Niels’ borst vallen en snoof zacht zijn geur op. Nadat hij me gisterenavond bij de leerlingenkamer had afgezet, kon ik hem niet laten gaan. Ik wilde hem bij me hebben, ik wilde de hele nacht in zijn armen liggen en dromen over zijn zachte lippen die eindelijk de mijne hadden geraakt. Mijn handen betasten zijn blote bovenlijf en tintelde onder deze aanraking. Ik zuchtte gelukzalig. Wat hield ik toch van hem. Toen de meiden weg waren hoef hij voorzichtig zijn hoofd op. ‘Zijn ze weg?’ vroeg hij fluisterend. ‘Ben je al lang wakker ofso?’ vroeg ik verbaasd. ‘Eigenlijk wel, maar ik durfde het niet te laten merken met die meiden’ grijnsde hij. ‘Ze zijn aardig, maar véél te nieuwsgierig.’ Grijnsde ik. Ik drukte zacht een kusje op zijn lippen en verstopte daarna mijn hoofd in zijn hals. Na enkele minuten slaakte hij een diepe zucht. ‘Ik denk dat we moeten opstaan, de lessen beginnen zo en als we nog willen eten moeten we snel zijn.’ Hij klonk teleurgesteld. Ik knikte en hief mezelf recht. Ik trok mijn slaapkleedje een beetje naar beneden en trok mijn kleerkast open, waardoor er meteen een gigantisch rek uitschoot. ‘Wat is dat?’ vroeg Niels verbaasd. ‘Mijn kleerkast’ zei ik schouderophalend. ‘Is deze goed?’ vroeg ik, wijzend op een rood kleedje. ‘Zal je vast mooi staan’ knikte hij. Hij stond op, kwam naar me toe en drukte een zachte kus op mijn lippen. ‘Ik zie je zo, mijn lief’ fluisterde hij nog voordat hij zijn broek aantrok, zijn shirt over zijn hoof trok en de kamer uitliep. Ik zuchtte gelukzalig, wat had ik toch geluk met hem. Maar iets zat me dwars, en ik wist wat. Ik vond het feit dat ik niet eerlijk tegen hem kon zijn, dat ik hem de waarheid niet kon vertellen erg. Maar hij mocht het niet weten, bijna niemand wist het. Op enkele mensen na dan. Ik kleedde me snel om, borstelde door mijn blonde haren en liep snel naar beneden voor het ontbijt.

Toen de vragenronde van de meiden was opgehouden haalde ik opgelucht adem. Ze hadden me tijdens het hele ontbijt en opweg naar de les onophoudelijk uitgevraagd over mijn avond en nacht met Niels, en pas toen ze echt elk detail wisten hielden ze op.
Stiekem had ik de hele tijd naar Niels gekeken die met een gelukkige uitdrukking aan het praten was met Zabini, die blijkbaar niet heel verbaasd was maar toch een hele tijd omkeek om blikken op mij te werpen. Het was bijna grappig geweest. Maar nu had ik iets om me echt zorgen om te maken, morgen was het bal en Melody maakte zich zorgen over haar jurk. Tijdens de middag gingen we naar onze kamer en deed ik een paar kleine aanpassingen aan haar jurk, waardoor hij meteen veel mooier werd. Anouk had natuurlijk meteen een jurk uit haar collectie gekozen, maar wist niet wat Zabini zou dragen, dus ging ik bij hem langs in de zwadderichkamers en paste zijn gewaad aan, waarna hij me ook weer eens uitvroeg over Niels. Tenslotte vroeg Anderling me om raad toen ze haar galagewaad aan het passen was- wat niet echt normaal is, vooral omdat ze mijn schoolhoofd was. maar uiteindelijk viel de avond en kon ik opgelucht adem halen. Morgen zou alles perfect zijn. De lessen vielen uit dus ik, Melody, Harmony en Anouk zouden de hele dag besteden aan ons opmaken voor het bal. Niels zou me opwachten aan de onderkant van de trap en alles zou zo magisch zijn. Toen ik vermoeid neerplofte in mijn bed had ik er toch een goed gevoel over. Ik dommelde weg in en droomloze slaap.

‘Zit nou even stil’ zuchtte ik geïrriteerd toen Melody haar hoofd weer draaide. ‘Hoe lang nog?’ zeurde ze. ‘Wie mooi wilt zijn, moet pijn leiden. En even een uurtje stil zitten, dat kan toch wel?’ Ik draaide de laatste lok om mijn toverstok en liet hem even later in een prachtige, soepele krul weer neervallen. ‘Goed, nu je make-up nog’ grijnsde ik. Melody droeg een simpele zwarte jurk waar haar figuur heel mooi in uit kwam. Dus ik deed haar ogen redelijk donker met grijs en zwart. Het was donker maar simpel, en ze zag er niet uit als een of andere emo. Anouk had zich ondertussen bezig gehouden met Harmony. Anouk en ik waren beiden goed in dit soort dingen en ze had er duidelijk haar lol in. Toen ze eindelijk klaar waren en vrij waren om zich om te draaien, keken ze zichzelf bewonderend aan in de spiegel. ‘Jullie zijn fantastisch!’ grijnsde Melody toen ze voorzichtig door haar haren ging. ‘Nou, bedank ons later maar want ik wil me graag zelf nog klaarmaken voor het bal begint’ grijnsde ik. Ik gritste mijn baljurk uit mijn kleerkast en legde hem op het bed. Melody en Harmony keken er bewonderend naar. ‘O, die jurk herinner ik me nog’ grijnsde Anouk. Ik lachte, natuurlijk herinnerde ze hem. Het was de jurk die ik droeg op het huwelijk van ons oude schoolhoofd. Op het einde hadden we de huwelijkstaart over haar heen gegooid, waar ze eigenlijk niet echt blij mee was. ‘Welke ga jij aantrekken?’ vroeg ik. ‘Mijn witte’ antwoordde ze. Ik knikte. We begonnen snel aan ons haar en ik besloot het voor één avond donkerbruin, bijna zwart te kleuren zodat het ook zo zou blijven. Daarna deed ik een beetje make-up op, maar deed niet veel moeite omdat we toch een maskertje op zouden zetten. Toen ik daarmee klaar was trok ik mijn jurk aan en mijn hoge hakken. Ik bekeek me even kritisch in de spiegel en besloot dat ik er toch wel goed uitzag. ‘Meiden, ik denk dat we een fantastische entree gaan maken’ grijnsde ik. ‘Zeg dat wel’ lachte Anouk. Ik stak uiteindelijk de bloem in mijn opgestoken haren en besloot dat het tijd was om te vertrekken, iedereen zou er al zijn. We hadden echt uren besteed aan onszelf op te maken.